Dag 10 van Utrecht naar Nieuwegein

Dag 10 van Utrecht naar Nieuwegein.

We hebben Egyptisch gegeten. Wim vond er eigenlijk niets aan, maar uiteindelijk smaakte het prima. 

Nadat we ons gemeld hadden bij ons logeeradres, ging Tineke met ons mee naar het huis van de buren. Ze waren niet thuis. Het bleek inderdaad het vorige huis van Angele te zijn. We zitten zeer luxueus op de zolderverdieping met eigen douche en toilet. Zo chique en  royaal  hebben we nog nooit gezeten! Ik ken veel zolders waar het er anders uit ziet, maar daar is een zolder toch eigenlijk voor!

Morgenvroeg moeten we zelf het bed afhalen en de was mee naar meneer Schram nemen. Mevrouw is dan  al weg. Komt helemaal goed.

Inderdaad weer prima geslapenen zoals afgesproken het bed afgehaald en meegenomen naar ons “logeeradres”.

Daar was Wilke helemaal in de stress met het regelen van de ontbijten voor 6 personen. De vier Belgische dames ontbijten om 9 uur. Hij had allemaal lijstjes gemaakt, zodat hij niets zou vergeten. Maar om koffie of thee te drinken heb je toch een kopje nodig!!

Nog even met de Belgische dame’s gepraat. Het waren vier zussen Kinrooi. Ze fietsen met zijn vieren het kustroutepad. Is toch ook speciaal met vier zussen! Vanuit Den Helder naar huis. 

Ik moet wel zeggen dat dit prachtige woningen zijn met nog veel authentieke kenmerken.  Maar onze “zolderkamer” was weer heel strak en modern. Alleen de oude balken waren nog zichtbaar.  Dat kan heel goed samen.

Omdat de route vandaag maar dertien kilometer is, nemen we een rondje Utrecht er bij.

Utrecht is echt een studentenstad. Overal fietsen. We zagen zelfs een speciale parkeerplaats voor bakfietsen. Bij ons kun je op borden zien hoeveel parkeerplaatsen voor auto’s er zijn, hier had je zo’n bord voor fietsers.

En natuurlijk mooie oude gebouwen. Utrecht heeft niet veel geleden in de oorlog.

Daarom hebben ze nog genoeg mooie oude gebouwen.

De Dom hadden ze ingepakt ivm een verbouwing. Komen we nog een andere keer voor terug.

Via hei Wilhelminapark verlaten we uiteindelijk Utrecht. 

We zien ook nog een echt Rietveld-Schröderhuis. Daar zijn we niet de enigen. Er worden foto’s gemaakt door een man of tien. Door ons dus ook! 

Daarna zijn we opeens de route kwijt door al die trams, autowegen enz.

Maar bij Bunnik komen we weer op de route.  Maar dan is het lunchtijd. En pauze natuurlijk. Enkele leuke details: er was een honden bar, de dames- en herentoiletten  werden aangeduid met Ria en Anton en de wasbak op het toilet was een emmer( met gewone afvoer). Fantasie hadden ze dus genoeg!

Gisteren hebben we nog iets aparts gezien. We liepen onder een viaduct door, waar net een trein over heen ging en mochten prompt wachten voor de overwegboom, voor de volgende trein. Twee niveaus spoor naast/over elkaar!

Na de pauze zien we drie politieauto’s en zes  agenten op het fietspad staan. Wat blijkt: daar lagen ijzeren staven van het spoor. Een of andere grapjas had er een op het fietspad gelegd! Hoe kun je….

Maar als we onder de A12 zijn gelopen, komt Wim aan zijn trekken. Een verhuurbedrijf voor lelijke eendjes! 30 stuks staan er in allerlei kleuren te blinken in de zon! 

Een Franse  bestelbus was omgebouwd tot food-truck!  Genieten !!

Over een smalle weg liepen we verder tot een lange vrachtwagen ons tegen kwam. Hij had aan allebei de kanten een halve meter over. Dat ging dus stapvoets. Knap hoor! En toen moest hij ook nog een inrit in. 

Bij een meertje met strand is de volgende stop. Gezellig om te zitten en naar de mensen op het strand te kijken. Aan de andere kant van het meer kon je leren surfen aan een kabel. We hebben helaas geen zwem spullen bij ons anders…….. hadden we dit zeker ook niet gedaan!  

We gaan  weer verder door de natuur, maar helaas overheerst het verkeerslawaai de geluiden van de natuur.

We komen langs een fort, dat heel leuk is opgeknapt als woning. Maar daarna komt er een plofsluis in het Amsterdam-Rijnkanaal. Nog nooit van gehoord maar volgens het boekje heeft men dat gebouwd voor 1940. Vijf massieve bakken dienden als opslagruimte voor 40 miljoen kilo puin. Door de bodem van die bakken tot ontploffing te brengen, zou het puin in het kanaal storten en het water tegen houden. De Plofsluis is nooit gebruikt.

Als we daarna de brug verlaten, zijn we binnen 700 meter bij in ons slaapadres. Mevrouw is er nog niet maar heeft verteld waar de sleutel ligt. Het is de achterkant van een boerderijtje ( niet meer als boerderij in gebruik) en we hebben een slaapkamer, een huiskamer en een douche met toilet. Heel royaal dus.

Na 10 minuten, we hebben net koffie gezet, komt onze gastvrouw. Ze stelt zich voor, maar iedere keer vergeten we de naam te onthouden!

We krijgen fietsen te leen om te gaan eten.

Dit was dus weer een mooie dag. Veel zon, maar gelukkig genoeg schaduw. Temperatuur ongeveer 25 graden. We hebben er weer 20 kilometer op zitten en het gaat nog steeds prima!

Tot morgen 

Groetjes Wim en Tilly