Dag 13 van Vuren fort Bakkerskil bij Werkendam

Dag 13 van Vuren  fort Bakkerskil bij Werkendam

Bij de Friterie smaakte het heerlijk. Daarna bij de Spar een toetje gehaald en we hadden weer lekker gegeten. Het was toen nog zo warm, dat we binnen in de friettent zijn blijven zitten. Buiten stond de zon nog op het terras.

“Thuis” aangekomen konden we lekker in de tuin zitten.

Tegen achten kwam Ria, onze gastvrouw aan. Ze ging morgen tot zondag naar de Efteling in een huisje met haar gehandicapte dochter. Omdat ze geen oppasplek had gekregen voor haar hond, had ze die vandaag naar haar zus in Eindhoven  gebracht. Nu moest ze haar koffer nog inpakken.

We hebben wel nog een half uurtje gekletst samen en de route voor morgen bekeken. Gaan we flink inkorten!

We lopen dan naar Gorinchem gelegen aan het punt waar de Linge en de Merwede bij elkaar komen. Een kilometer of zes.

Dan nemen we de boot naar Sleeuwijk, vervolgens moeten we nog een uurtje lopen tot ons logeeradres.

Wat me wel is opgevallen, dat er op de logeeradressen minder tijd is voor de gasten dan bij onze voege wandeltochten. Hadden we voorheen vaak nog een flink gesprek voor we gingen, nu is het vaak: trek de deur maar dicht.

Wel is de kwaliteit beter dan toen. Desalniettemin zijn we heel blij met de organisatie vrienden op de fiets!

Tegen kwart voor tien verlaten we Vuren. Er was niet veel te beleven in het dorp. Er zat geen kern in. Wel twee kerken. Wij waren in ieder geval zeer tevreden over deze overnachtingsplek. Onze gastvrouw had ons verteld dat de weg over de dijk dicht was. Er stond ook een bord dat fort Vuren niet bereikbaar was voor voetgangers. Maar Wim dacht, dat komt wel goed.  Bij het fort aangekomen, grote hekken, maar het klaphek functioneerde nog wel. Wij er door heen. Rechtsom liepen we tegen een grote hoop zand aan. Terug dus. Dan maar linksom. Wim ging aan de binnenkant van het hek en liep weer tegen een berg zand op. Ik ging aan de buitenkant en helaas, daar liep ik tegen de Waal aan en zwemmen is geen optie met de wheelie.

Dus maar terug met als gevolg, dat we na een uur nog niets opgeschoten waren.

Gelukkig was het aan het begin van de dag en hadden we maar een korte afstand. Ik denk als het aan het eind van de dag was geweest, dat mijn reactie heel vervelend was geweest. Och, zei Wim daarop, dan was ik wel een stukje vooruit gelopen tot de bui over was! Later zien we dat de dijken verstevigd worden over een flink stuk. Is nog belangrijker dan ons wandelen.

Na een kwartier lopen zien we de eerste huizen van Gorinchem al. Maar het oude centrum is nog wel ruim een half uur  lopen.

Is wel leuk centrum met oude gebouwen. 

Op een hoekje van de straat zie dat ik een echtpaar dat klapstoeltjes heeft meegebrachte ze hebben een schaduw plekje gevonden en gaan daar zitten lezen!

Zelf gaan we ergens op de vestingmuren in het gras liggen.

We lezen wat en maken een puzzeltje. Daarna eten we in het centrum.  In Sleeuwijk is er op dat moment niet veel te eten. We hebben de lunch overgeslagen en vanmorgen hebben we brood mogen meenemen. Mochten we vanavond nog honger hebben….

Als we op het terras zitten (binnen was ook geen airco) lijkt het alsof de terras verwarming aan is!

Om half zes nemen we de boot naar Sleeuwijk.  De veerboot moet nog bijgetankt worden. Terwijl er getankt wordt, staan de kapitein en zijn hulpje onder het rookverbod bordje een sigaretje te roken!

Als we aan de overkant zijn, hebben we nog 5 kilometer te gaan tot fort Bakkerskil. Maar we worden  beloond met een prachtige kamer!  En koel natuurlijk in een fort!

Dit was het Spaubekjournaal voor vandaag. Tot morgen!

Groetjes Wim en Tilly

Ter geruststelling, morgen gaan we weer een verkorte route nemen. Officiële route is ongeveer 30 kilometer en niet veel horeca. Nu ongeveer 16 kilometer.