Dag 43 van Sarzay naar Cluis
Goedemorgen allemaal,
Als het bericht verstuurd is, valt me meestal wel weer iets in. Zoals vandaag ook weer. Gisteren toen we via het industriegebied (ja hoor, weer een) La Châtre binnenliepen, kwamen we langs een grote outletzaak van kleding. Helaas, het was zondag, dus gesloten. De enige zaken die ik tot nu toe op zondag open heb gezien, zijn de bakker en tuincentra. De volgende tegenvaller: Er hingen flyers van brocante in La Châtre op 8 mei. Dat leek me ook wel leuk. Nergens te vinden. Wel hadden we het geluk, dat de kerk open was en dat we een kaars konden aansteken. Ik heb maar weer een grote aangestoken voor al de andere keren dat er een kerk open was, maar je geen kaars kon aansteken. Daarna zagen we nog een stoet van auto's uit de zestiger jaren. Op een parkeerplaats stonden ze later allemaal bij elkaar. Toen heeft Wim even de tijd genomen om er nog op zijn gemak even langs te lopen.
Als ik opeens een vrouw heel serieus bezig zie met een hoepel, terwijl haar dochtertje dit probeert na te doen, moet ik op eens aan mijn lijn denken. We eten natuurlijk heel anders dan thuis en het bewegen is ook intensiever, maar toch, hoe zal de balans zijn? We hebben wel eens de mogelijkheid gehad om ons te wegen, maar dat is toch niet te vergelijken met je weegschaal thuis. Dus moeten we het serieuze gewicht nog maar even vergeten en proberen op te letten met eten.
Op het kasteel betalen we natuurlijk wat meer voor de overnachting, (we slapen trouwens niet in het kasteel, maar in een van de bijgebouwen. Wel heel mooi!) maar het ontbijt is veel uitgebreider met vers sinaasappelsap, verse aardbeien, en meer broodsoorten. Maar helaas geen vlees of kaas.
Mevrouw vertelt, dat we regen gaan krijgen. We wachten maar af.
De temperatuur is voor ons in ieder geval prima. We krijgen wel wat meer hoogteverschillen.
Er valt een druppeltje regen voor de middag, maar dan moet je wel heel goed opletten.
In Neuvy-Saint-Sepulchre is het de bedoeling dat we warm eten, want op ons slaapadres is er geen mogelijkheid om voor ons te koken en het restaurant is op maandag gesloten.
Maar we zijn nog te vroeg, dus we nemen maar eerst koffie en na half twaalf vragen ze wat we willen eten. Na het eten moeten we nog een kilometer of acht. Dan slapen we bij Nederlandse mensen.
Als we dan een kwartier onderweg zijn, begint het een beetje te regenen. Het is wel of niet poncho aan of uit. Als we tegen half drie in Cluis aankomen, gaat het pas echt regenen en houdt het niet meer op. De heer en mevrouw van de Oever komen uit Scheveningen en wonen hier sinds dertien jaar. Maar ze zitten er toch over te denken om weer terug te gaan naar Nederland.
We hebben in de tuin een klein huisje, waar een kamer in is en een veranda. Douche en toilet zijn in hun woonhuis. Daar mogen we vanavond ook zitten, als we daar behoefte aan hebben.
We hebben vandaag 22 kilometer gelopen, + 956 = 978 kilometer totaal.
Huub en ik vinden het elke keer weer boeiende om jullie reisverhalen te lezen.
We volgen het ook elke dag. Ga zo door met schrijven en we leven met jullie mee.
Elke keer weer spannend!!!!!!
Ik ben ondertussen met de camper in het Schwarzwald aangekomen. Na onze gezellige middag en avond en het 'moeilijke' afscheid verliep mijn reis voorspoedig. Ondanks het fantastische landschap kreeg ik onderweg een kleine inzinking, gewoon wat vermoeidheid... waarschijnlijk veroorzaakt door de combinatie van bier, Portugese en Franse wijn. en de super maaltijd met veel koolhydraten. Nogmaals bedankt voor de gezelligheid! Ik blijf genieten van het dagelijkse verslag.
Groet,
Carel
Geweldig iedere dag weer een nieuw verhaal. Gelukkig is het weer op het moment aangenaam.
Gisteren tijdens onze ochtend wandeling hebben we natuurlijk over jou gesproken Tilly.
Ik vindt het geweldig, wens jullie veel geluk en wandel plezier, blijf jullie volgen.
Groetjes Yvonne
Vanavond met Theo Wismans, Rick en Emile geheten in Kaldenkerken. Emile was er aardig goed aan dank zij de prednison; hij kwam vanuit Belfeld met de fiets naar het restaurant en zag er best goed uit!
Het is de bedoeling dat hij in de toekomst de prednison langzaam gaat afbouwen!
We hadden een ouderwets gezellige avond: prima gegeten, uitvoerig bijgepraat en als altijd weer flink moeten lachen "um de laege praot" van Rick!!! Wat dat betreft verandert er niets, en dat is maar goed ook!
Succes morgen, en hopelijk houdt het weer zich redelijk.
Groetjes uit Velp,
Tom.