Dag 8 van Saint Severin naar Andenne

Hallo allemaal ,

Primitieve omstandigheden of niet, we hebben uitstekend geslapen!
Nadat we alles opgeruimd hebben worden we om half  acht aan het ontbijt verwacht.
Mark ontbijt ook mee en de mevrouw die Nederlands sprak ook. Ze hadden heel stevig donker brood, dat de dames van het dorp iedere dinsdag morgen samen bakten en tegelijkertijd de nieuwtjes uitwisselden. Ieder bepaalt zelf de samenstelling van het deeg.
Als alles is opgeruimd, gaan de drie dames van gisteren en nog een stel samen  een uurtje bidden en zingen in de kerk. Vandaag zouden ze dat speciaal voor ons doen. 
Na ons vertrek een begint het  na een kwartiertje te motregenen . En dat blijft zo tot ongeveer half twaalf. Dan zien we opeens een schaduw op de grond, de zon komt door!!!!!
Zo zie  je maar weer, de Bijenkorf had haar drie dolle  dagen, wij hadden drie droge dagen.
We nemen op een gegeven ogenblik de beslissing om de geasfalteerde weg te nemen, omdat we al zo veel modder gehad hadden, maar we zien het pad wat hoger in het  prachtige bos met zijn mooie bruine bladerentapijt liggen, helemaal droog.
Beneden  aan de bosrand zien we een  picknickplaats met banken.
Daar wordt gepauzeerd. Als we eens goed kijken, zien we de koeltorens van de kerncentrale van Tihange liggen. 
In Huy willen we in de  kathedraal een kaarsje aansteken, maar helaas, de kerk is op maandag  dicht. Als we een kilometer langs de Meuse  gelopen hebben, komt Wim er achter dat hij heeft vergeten te pinnen. We kunnen allebei teruglopen, maar een persoon is voldoende. dat wordt dus Wim. Intussen ga ik lekker in het zonnetje zitten.
We vervolgen in flink tempo onze route langs de Meuse. Er is een prachtig fiets pad aangelegd wat we veel prettiger vinden om te lopen als in de bossen in de modder. Alhoewel ons verteld wordt, dat dat het mooiste stuk van België is.
We genieten van de lentetooi van de natuur, de bloeiende magnolia's en forsythia's, en alle bomen  en struiken die nu heel mooi lichtgroen zijn van de nieuwe blaadjes die er aan staan te komen.
En natuurlijk van de grote hoeveelheid Mistletoe en niet te vergeten de ratjetoe van huizen die we in de gehuchten hebben zien liggen, ook dat is genieten en uiteraard is dat ook onderwerp van gesprek.
Helaas is koffie ons niet gegund na de middag. Het volgende dorp heeft gewoon geen horeca. Maar ook dat hoort bij pelgrimeren. Soms is het afzien.
De navigatie beweert, dat we om vier uur ongeveer op ons logeeradres moeten zijn. Hij stuurt ons een flinke berg op. Boven aangekomen, door de modder natuurlijk, maar even gevraagd waar we naar toe moesten. Weer Naar beneden en dan uiteindelijk naar links (uiteraard door de modder). De navigatie bemoeit zich er weer mee en wijst ons naar rechts. Maar na honderd meter komen we er door de huisnummers achter, dat we toch echt naar links moeten. Lopen, lopen, een huis, honderd meter verder weer een huis nr 57 en we moesten nummer 153 hebben en geen huis te zien. Toen maar een auto aan gehouden  en ja hoor, een  bocht verder  lag Moulin De Kevret waar we al een uur naar gezocht hebben. Het was inmiddels vijf uur. Maar als we water en koffie hebben gehad en een kamer met  een bad,  zijn we dit weer gauw vergeten.
We kunnen zelfs de was  laten doen. Onze gastvrouw en gastheer zijn Vlamingen. Dat maakt de conversatie en stuk gemakkelijker.
Alles bij elkaar den ik dat we wel 35 km gelopen hebben
Totaal dus 178 km.