Dag 14, 13 augustus 2023, van Veendam (km 278 naar Blijham (km 303).

Goede morgen allemaal, 

na het eten nog even de tuin van Ellie bekeken. Maar liefst 2000 vierkante meter! Met een zwembad, blokhut, sauna, groentetuin enz. En dat met 78 jaar allemaal nog bijhouden!!! Nu had ze toch voor drie uur per week een tuinman genomen. Er kwam vaker een hondje logeren, dat zelf aardbeien en bramen van de struiken plukte!! Verder zwom ze elke morgen een kilometer en fietste en wandelde veel. Kortom, een bezige bij. Van Sonja kregen we nog bericht dat Veendam veel betekend had in de oorlog bij de evacuatie . O.a. Haar moeder was er opgevangen. . Daarom hebben ze als dank een bankje geplaatst in  het park.       Tijdens het ontbijt kreeg ik het droevige bericht dat een van onze bridgeleden van onze thuisbridge groep is overleden. Ze was 89 en de laatste tijd kwakkelde ze nog al. Ook al is het goed zo, het doet toch pijn!                                                              Maar we zullen toch verder moeten. Na ons vertrek bij Ellie komen we na 500 meter in Muntendam en lopen dan kilometers tussen de aardappelvelden, de uien , de kolen en de mais. En fietser en een wandelaar komen we tegen. Langzaam aan krijgen we behoefte aan een bankje.                                                      In de verte zien we een veld met zonnepanelen en ertussen  een  groot aantal  windmolens .                                    Als we om half twaalf nog geen bank gevonden hebben, gaan we maar in het gras zitten. Het is niet zo de hobby van Wim, maar ja, het werd tijd voor een pauze!                                                            We verlaten dan het fietspad en krijgen een verrassend mooi stukje bos met een meertje.                                                         De verrassing wordt nog groter als we een echt groot weiland van zonnepanelen tegenkomen. Wim heeft het gemeten 1500x 400 meter.  Er onder grazen een aantal schapen.                                           Aan de overkant weer een  grote gaswinningslocatie van de NAM. Wat een energie wordt hier geproduceerd!            Na een royale en smakelijke lunchpauze krijgen we een  rondje Oude Pekela. Twee dingen zijn me opgevallen de laatste dagen. Dat er  aan de rand van stad of dorp sociale woningbouw is of net de duurdere woningen. Verder dat dit jaar de hortensia’s, maar vooral de (Annabelhortensia (ovaal wit) heel goed bloeien. Een genot om naar te kijken. Via het mooie Pekelerbos met haar meertjes, verlaten we Oude Pekela. Nog vijf kilometer tot Blijham.de lucht is dreigend maar er vallen maar net een paar druppeltjes. Je moet snel zijn om ze te voelen! Wel bleef er een dreigende lucht, wat het benauwd maakte, maar het bleef droog!                                                            We mochten toen weer door het gras langs de sloten lopen, en daar heb je zeker tegen het einde van van de middag geen zin in. Rond de lunch ben ik altijd optimistisch en denk dat we veel te vroeg op ons logeeradres aankomen. Maar als het er op aan  komt, zijn we gewoon lekker op tijd. Want na de middag zakt het tempo en heb ik toch wat vaker een pauzebankje nodig.  Maar dat heet ervaring opdoen! Onderweg zagen we weer een speciaal huis. Het was helemaal in de grond weggezet. Aan de voorkant zag je alleen de voorgevel, mooi rond gemaakt. Het dak was begroeid met sedum.                                                            We zijn weer op een prima adres aangekomen. Zeer royale slaapkamer en de badkamer boven is voor ons alleen. Dat is mooi meegenomen en iedere keer weer een verrassing waar je terecht komt.     Vanavond wordt het eten bij de snackbar, want er is niets anders in het dorp.

Morgen nog ongeveer 18 kilometer en dan zit het er weer op!

Dit was ons voorlaatst wandelverslag! Tot morgen, groetjes Wim en Tilly