Dag 12, 11 augustus 2023, van Norg (km 230 naar Zeegse (km 253).

Hallo allemaal,

Als we na het eten zitten te wachten op onze afspraak met Alinda en Hans, staat er een oude Peugeot 403 voor het restaurant. Het is leuk om te zien hoe iedereen blijft staan kijken en er een praatje over heeft. Het is overigens een erg druk punt!                                            Tegen acht uur kwamen Hans en Alinda aan. We waren buiten op het terras blijven zitten, zodat we elkaar niet konden missen. We hebben dit aan de ober gezegd en het was uiteraard geen probleem. Trouwens, buiten werd er geen diner geserveerd, dus daarom zaten we er alleen. We zijn toen samen binnen gaan zitten. Na een kopje koffie volgde nog een wijntje en binnen no time was het tien uur en ging het restaurant dicht. Ze boden aan ons naar “huis” te brengen, wat we niet afsloegen. Alleen konden we het juiste huis niet vinden. Het was een moeilijke plek met pleintjes. Maar binnen twee minuten nadat ze ons hadden afgezet,hadden we het gevonden. Weer een verrassend einde van een mooie dag.                                                   Ook vanmorgen schijnt de zon weer op ons bed. Wat een verwennerij! Hebben we de zonnebrandcreme niet voor niets meegenomen!                                            Wim heeft de fietsers uit Rijpwetering en Hazerswoude-dorp (die hier  ook logeren) beloofd om eitjes te koken! Ons plan is om om half tien te vertrekken en zij om tien uur. Wij dekken de ontbijttafel , zij ruimen het ontbijt op! Goed geregeld toch?         We maken eerst nog een rondje Norg langs een paar “brinken”. ( dorpsplein met gras en bomen). Norg heeft er maar liefst 9! Vanmorgen bijna de hele ochtend door het bos gelopen. Kleine stukjes langs de provinciale weg, maar goed te doen. Af en toe wat  fietsers , mensen die de hond uitlaten en in de verte hoor je een auto. Het eerste stukje is nog een speciale route, waar attracties ( van hout) staan voor kinderen, waar ze kunnen klimmen en klauteren. Langs de route (vakantie)huisjes die we af en toe bespreken.  Van dor hout zijn ecologiische afscheidingen gemaakt. Als de vader van Wim hier langs zou zijn gekomen, zou hij zich erg moeten inhouden om er niet een lucifer in te gooien.                                  Verrast zijn we als we tegen kwart voor twaalf bij een mooie natuurplaats, Noordse Veld genaamd komen. Mooie lunchplek met speelruimte voor de kinderen. Een kind is druk bezig om met een netje een vlinder te vangen. Of het gelukt is, weten we niet. We kiezen allebei een kop soep die goed past als zoutaanvulling. Door de zon transpireren we toch meer dan bij regenweer. De baas adviseert ons om een paar kilometer verder een stukje van het pad af te gaan. Dan had je een mooi uitzichtpunt. Aardig toch? 
Maar over het algemeen komen we alleen maar aardige mensen tegen. Zelfs van de zgn stugge Friezen hebben we er pas een ontmoet!                                                       Het volgende stukje route ziet er heel anders uit. Mais, aardappelen en lelies staan er op het veld. De bladeren van de aardappelen zijn al verdroogd, dus klaar om te oogsten.                                      Opeens staan we voor een pad met tien centimeter diepe voren vol water. Maar ja, de echte wandelaar loopt door! Eer we bij het volgende logeeradres zijn, zal de modder er wel van af zijn.                                                   Onderweg zagen we een bord staan met zangersfietspad. We hebben weinig zangers gehoord, maar als we genieten van een kopje koffie in Vries, worden we begeleid door het gepiep van het zonnescherm!! Ze hebben daar zelfs Gulpener Bier.
Een boer die het land aan het bemesten is, laat ons meegenieten door de geur die hij verspreidt. Goede kwaliteit, kun je niet om heen!!                                                    
 De boerderijen hebben  weer een rieten  dak wat al fraaier uitziet, maar de boerderijen  uit West-Friesland  oftewel  Noord-Holland waren beduiden mooier!                               Als we langs de startplek van de ambulances komen, zien we dat hun grasmaairobot dezelfde kleuren heeft als de ziekenauto’s zelf! Grappig! Aan het begin van het dorp Zeegse twee opmerkelijke dingen. Ja, ja, het eerste echte hunebed.                                      Verder zien we allemaal gekke dingen die met spoken te maken hebben. B.v een speciale parkeerplaats voor heksen met bezemsteel, een waterput met kostbaar Zeegs wenswater, en heks enz.  Tegen half vijf komen we bij ons slaapadres aan. Een oude aardige man doet open. We moeten aan de andere kant van het huis zijn. Daar krijgen we en zitkamer ( nou ja, een ruimte waar een bank en twee gemakkelijke stoelen in staan en een bank. Gezellig is anders) een keukentje met eethoek en een slaapkamer met twee eenpersoons bedden. Uiteraard een douche met toilet en echte ouderwetse stortbak met ketting.  Alles gedateerd, maar voor een nachtje prima. Nadat we gedoucht hebben gaan we eten op 500 meter afstand.Hoe dat  verder verloopt, horen jullie morgen.

groetjes van Wim en Tilly uit Zeegse (hebben we vroeger niet bij de aardrijkskundeles geleerd. Wel Zuidlaren, waar 5 kilometer vandaan zitten).