Dag 3 van Westknolllendam naar Velserbroek

Dag 3 van Westknollendam naar Velserbroek.

Het eten was uitstekend, wat er aangebrand was weet ik niet, maar er was niets van te merken. We hadden een voorafje van brochetta met tomaat en

basilicum , daarna een courgettesoep, vervolgens risotto en daarna kip gerold in ham en verse  snijboontjes uit eigen tuin. Het toetje was ijs met aardbeien en slagroom. Kregen we op maandagavond thuis niet te eten! Nog een flesje wijn er bij .Heerlijk. Het leek het Valuascollege wel!

En de hond, Floor moest iedere keer weer terug naar de mand als er weer een gang opgeruimd werd. Hij dacht dat we dan eindelijk klaar waren met eten. Dan mocht hij uit de mand.

Na nog een uurtje buiten lezen gingen we naar bed.

De volgende morgen namen we afscheid van Wanda. Jaap lag nog in bed . Hij had last van zijn keel. Hopelijk heeft hij geen Corona, maar gelukkig zijn we niet al te intiem geweest! Maar ja, je weet maar nooit.

Het volgende pontje voer echt niet. Er was wel een omleidingsroute langs de Noordervaart.  Prima hoor. In  Krommenie moesten we voor een brug wachten. Er stonden al een stuk of tien fietsers die allemaal hun hoofd naar Wim keerden toen ze hem zagen lopen met zijn kar. We krijgen inderdaad aandacht genoeg! In

Krommenie werd het ook  tijd voor koffie en om te pinnen. Dit laatste was snel geregeld, maar de koffie was moeilijker. Een oudere dame die net haar fiets bij de Plus had gezet liep een stukje met ons mee om te wijzen waar AH was en daar was wel horeca dacht ze. Ik heb haar wel nog gevraagd of ze haar fiets al had afgesloten. Dat had ze inderdaad vergeten. Maar helaas, geen koffie. Bij AH nog gevraagd voor koffie-togo, maar dat was er ook niet. Dan lopen we wel verder. Bij de bieb misschien??? En ja hoor, daar lukte het. Nadat we nog naar het toilet waren geweest en Wim zijn krant bijna uit had, gingen we verder  richting  Beverwijk.

Oh ja, ze hadden daar een toepasselijke straatnaam: de linoleumstraat.( naar de Forbofabriek die vloerzeilen maken).

We lopen dan een hele tijd door de weilanden en langs de boerderijen. Uiteraard hebben ze bijna allemaal de Nederlandse vlag onderste boven hangen. Ik vroeg me af of ze die met een nationale feestdag om zouden draaien? De weg gaat verder langs de A9, wat het het nodige lawaai oplevert. Verder horen en zien we al vanaf we wakker zijn vliegtuigen.  De koeien en schapen hebben er blijkbaar  geen last van. Ze grazen gewoon door!

Een minibieb kennen we allemaal, maar vandaag zagen we toch een speciale. Het had veel weg van een kapelletje, er stonden stoelen voor en allerlei attributen die we niet zo goed herkenden. Wel zagen we nog de schelp van het Santiagopad en uiteraard boeken.

Ons pad loopt dan richting Noordzeekanaal . Het eerste stuk lopen we nog langs een geasfalteerde weg. Daarna gaan we de dijk op en genieten van het water. Een boer is er het land aan het injecteren met koemest.  Er achter ziet het wit van de meeuwen. Er zal wel iets te halen zijn. Het volgende stuk land is al gehooid wat een heel ander beeld geeft. 

Na een kwartier kunnen we de weg oversteken om de weg te vervolgen langs het kanaal. Dan is er tenminste wat te zien, alhoewel het erg rustig is qua scheepvaartverkeer. Maar in de lucht is het wel druk. Elke 2 minuten komt er een vliegtuig over, gelukkig valt het geluid wel mee. Maar het is wel indrukwekkend, zeker als je denkt dat daar een paar honderd man in kunnen zitten! Onwillekeurig blijf je toch naar boven kijken.

Als we bij de pont aankomen is er koffiepauze. 

We zitten dan 50 meter van een windturbine verwijderd, maar je hebt het idee dat het stormt!

Het pontje moet alleen betaald worden door de automobilisten. Fietsers en voetgangers zijn gratis. Meevaller dus. Maar daarna komt een tegenvaller. We  moeten over een viaduct. Twee keer veertig  treden omhoog met de wheelie. Dat valt effe tegen! Gelukkig hoefden we er maar veertig naar beneden. Maar ook dat lukte. Een mooi natuurgebied  het Spaarnwoude, met golfbanen en mooie waterpartijen enz. was het volgende traject.  Het ging nog allemaal prima. 

In Velserbroek was ons logeeradres bij een weduwe van 85. Heel aardig. Ze probeerde ons uit te leggen waar we konden eten. Veel keus was er niet. Nadat we koffie hadden gedronken waren we overeengekomen om Chinees te halen en bij haar op te eten.  Dat vond ze helemaal geweldig, want voor haar was dat altijd te veel. 

Het was ongeveer 500 meter lopen, dan nog wachten tot de Chinees klaar was met koken. Ik had intussen bij de supermarkt nog een flesje wijn gehaald, terwijl Wim zat te wachten Maar binnen drie kwartier zaten we aan tafel. Het smaakte ons alle drie heerlijk!

Na tafel nog even over haar en onze hobby gepraat: bridgen.

Weer een heel gezellige ontmoeting!

Vandaag hebben we ongeveer 25 km gelopen en totaal is de stand nu ongeveer 57 km.

Het gaat allemaal naar wens!!!!

Groetjes Wim en Tilly