Dag 45 van Crozant naar La Souterraine.

Goedemorgen allemaal,

Gisteravond nog even  de balans opgemaakt van de eerste duizend kilometer. Het allerbelangrijkste is, dat we echt genoten hebben samen. Maar ook, dat we bij sommigen van jullie iets hebben losgemaakt over herinneringen aan vakanties van vroeger.
Als het zo doorgaat, zijn we heel erg tevreden. Het weer, tja, dat het af en toe regent, dat hoort er bij. Maar de meeste regen is 's nachts gevallen,en daar hebben we geen last van gehad. We zijn er al snel achter gekomen, dat we geen bospaden moeten nemen, maar alleen asfalt. Dat heeft natuurlijk ook als nadeel, dat je soms op drukke wegen moet lopen. Maar die keuze maken we op dat moment zelf. Lichamelijk had ik het voor me zelf iets gemakkelijker gewenst, maar als je toch nog altijd die afstanden kunt lopen, moet je niet mopperen.
Wim heeft op wat eeltvorming na, nergens problemen mee.
Uiteraard hebben we allebei (ik wat meer danWim) wat dipjes gehad, maar echt niet catastrofaal en we weten elkaar daar weer uit te halen.
Slaapplaatsen is tot nu toe ook geen probleem geweest. Gewoon zorgen, dat je daags van te voren belt, dan lukt het meestal wel.
Natuurlijk missen we een hoop Nederlandse dingen, maar die bespreken we, met elkaar, zodat we niemand nu tegen het hoofd stoten.
Er was nog een vraag over de Duitsers. Het waren, (want ik denk niet dat we die nog treffen ) vier Duitsers uit  Würzburg die we in Vezelay getroffen hebben in het klooster. Een regelechtpaar Gisela en Gert, met twee vrienden, Bruno en Elmar. Naderhand hebben we nog een keer of vijf met ze op hetzelfde adres gelogeerd.
Vandaag zitten we luxe in een hotel aan het meer van Egazon bij Crozant.
Schitterend uitzicht op het  meer. Het hotel wordt geëxploiteerd door een Fries, die met een Française is getrouwd. Heerlijk om al weer Nederlands te kunnen praten. Het is prachtig zonnig weer en er dwarrelen veel pluisjes door de lucht. Aan het eind van de dag zijn ze allemaal verzameld op het water van het meer,  waardoor er mooie figuren op het water ontstaan.
Uiteraard ook heerlijk gegeten. Eigenlijk smaakt het altijd wel, al is er natuurlijk verschil tussen dit restaurant en van die goedkopere tentjes of bij mensen thuis. 
Maar......vanmorgen regent het en de vooruitzichten zijn niet best. Gisteravond nog  een paar woordjes gesproken met twee dames die ook op de route zaten. Vanmorgen zagen we twee grote leren tassen in de gang staan. En inderdaad, ze zijn ook met een ezel. Nee, ze zijn zelfs met twee ezels. Ieder zijn eigen ezel dus. Het moet niet gekker worden!
Het regende in idee geval al minder als toen we wakker werden, dus we durfden het wel aan om in ons vest te vertrekken. Maar na een half uurtje was dat niet meer te doen, dus toch maar de  capes aan. En het bleef maar regenen en na  een uurtje of twee  waren we wel aan koffie toe. Volgens het boekje was er geen restaurant in het volgende dorp, maar er stond wel een reclamebord. En ja hoor, voor een mooie romantische tuin stond een bordje, dat er koffie was, speciaal voor pelgrims. We gaan daar naar binnen en wie zit daar? Norbert uit België.  Dat is pas een verrassing. Hij heeft gezegd bij het afscheid, toen hij via Bourges ging, dat hij er van overtuigd was, dat we elkaar nog zouden zien. 
Hij had flinke pech gehad. Een scheenbeenvliesontsteking door overbelasting. Via de huisarts was hij in het ziekenhuis geweest. Daar hadden ze hem pijnstillers, zalf en een steunkous gegeven. Verder had hij moeten rusten. Nu ging het weer een beetje, maar hij mocht maximaal 25 kilometer lopen.
Nadat we  een kop koffie hadden gedronken vertrokken we samen. Gezellig. Tegen etenstijd zag Norbert een klein huisje, dat op,een kapelletje leek. Hij ging kijken en meteen kwam er een boze man uit het huis er tegen over. Dat was privé bezit. Een picknickplaats was een stukje verder. En inderdaad. Een kilometer verder  zagen we in de verte een afdakje met picknickbanken. Maar het was gezichtsbedrog. De bank stond naast het afdak. Onder het afdak was een vijver, waarschijnlijk was dat vroeger een wasplaats geweest. Dus toen maar in de regen de boterham opgegeten. Smaakte toch wel, al was het nat en koud.
Verder dus. Een dorp voor de eindbestemming hadden we weer behoefte aan koffie. Een restaurant was gesloten. Iets verder was een bistro. We gingen  naar binnen en aan een tafel zitten. Er zat nog een gezelschap van zes personen die een familiefeestje hadden. Norbert ging daar meteen mee in gesprek. Een serveerster kwam vragen wat we wilden. Koffie graag. Helaas, ze waren een bistro en mochten geen koffie schenken. We snapten het niet zo goed, maar het  was tegen de regels. Wat mocht  ze dan wel inschenken. Water. Nou, dan maar water. Een heer uit het andere gezelschap ging zich er mee bemoeien. Uiteindelijk werd er geregeld, dat we bij hen aan tafel moesten gaan zitten en dan mochten we wel koffie bestellen, als er van het andere gezelschap ook nog koffie besteld werd. Zo gezegd, zo gedaan. We hadden heerlijke koffie en nog een gezellig gesprek met hen. Uiteindelijk bleek dat de koffie ook nog cadeau gedaan werd door de baas!
Het weer was intussen stukken verbeterd. We zagen zelfs schaduwen door de zon!!!
Tegen vieren waren we in La Souterraine   En dan is het altijd weer spannend waar we terecht komen. Het is bij madam Claudine Montcuit. Er staat een mooi gerestaureerd gebouw ingericht voor pelgrims. We hebben weer geluk dat we een eigen kamer hebben. Alles ziet er keurig uit.
Er kunnen in totaal negen personen onderdak hebben en ik denk als het er op aankomt, nog wel meer.
Nadat alles geregeld  is, zegt mevrouw nog, dat er dadelijk een interviewster komt voor de radio. Ze is gisteren al geweest, maar toen waren er geen pelgrims. Dus was er niets te interviewen. En vandaag zijn er meerdere pelgrims aangekondigd, dus meer kans. Er is op dit moment ook nog een Duitser. Als ze deze heeft geïnterviewd, is Wim de klos.  En dat is voor hem een hele klus in het Engels te moeten converseren, maar het lukt.  Dan nog een foto voor het archief en ja hoor, alles is weer  geregeld.
Intussen komen er nog vier Fransen binnen.
Zo denk je vanmorgen, wat gaat het een saaie dag worden, de hele dag regen en gebeurt er toch weer van alles!
Vandaag 26 kilometer gelopen + 1003 = 1029 kilometer totaal.

Groetjes, Wim en Tilly