Dag 2, 1 augustus 2023. Van Schoorl naar Oudkarspel

Gisteravond hebben we op de telefoon  nog even de slimste mens gekeken. Onze gastheer en zijn vrouw keken bijna nooit televisie.                                                       Goed geslapen allebei vannacht. Toen we op de route keken voor vandaag, zagen we dat we pas na 13 km de eerste horecagelegenheid tegen kwamen. Daarom maar een boterham voor onderweg meegevraagd. Was geen probleem. Een banaan kregen we er ook nog bij. Lineke en Maarten waren zeer gezellig en gastvrij. We wilden om half tien vertrekken en ze zeiden al, als het al snel begint te regenen, kom maar terug. Maar de regen begon al toen we net op de weg waren. Ze riepen al, kom snel terug voor een kopje koffie!  Om twintig over tien weer vertrokken, maar binnen vijf minuten regende het weer. We zijn toch maar gelopen  want we hadden nog 21 km te gaan. Het volgende uur was regencape om, regencape af. De temperatuur was prima om te lopen , maar de wind was fors. 37 km per uur en dat op de dijk…..   Onderweg zagen we ook leuke straatlantaarns. Er zaten vogels op en wat verder stonden grote metalen vogels. Misschien een van de ouders?   Op een gegeven ogenblik vloog de hoed van Wim weg, over het hek, net niet de sloot in. Aan die hoed is Wim erg gehecht, hij heeft hem meegebracht uit Cuba en de hoed heeft al vele wandelingen meegemaakt. Met het risico om zelf in de sloot te vallen is Wim er achter aan gegaan en heeft hem weer terug. Nu is de hoed vastgemaakt en kan Wim hem niet meer verliezen !                                            Het landschap is vrij vlak, veel gras en aardappelen wordt er verbouwd. Maar we zagen ook een heel veld vol “wilde “bloemen. Is toch altijd erg mooi. Koeien en schapen zorgen ook voor bekende taferelen. Langzaam aan komen we tussen de uien en de kolen te lopen. Dat ruik je gewoon.                                            Om een uur of twaalf de boterham opgegeten op een bankje in de zon. Die kans lieten we ons niet ontnemen. Maar we wisten ook dat we nog minstens een uur moesten lopen voor we misschien horeca tegenkwamen. 
In Dirkshorn zou iets moeten zijn. Maar in het begin van het dorp begon het weer te regenen en we dachten, we zijn er zo, dus geen regencape omgedaan. Dat hebben we geweten! Maar er kwam geen horeca na ongeveer een kilometer dorp dus toch naar gevraagd aan een inboorling. Volgende straat naar rechts, daar zou een snackbar zijn. Was er, maar gesloten. De volgende mogelijkheid een restaurant, was er, maar dicht. De derde mogelijkheid was bij de Spar. En zo waar, daar konden we heerlijke koffie krijgen en een lekker stuk gebak erbij. Er stonden zelfs drie kleine tafeltjes. Heerlijk, maar, je raadt het nooit. De pepernoten waren al uit Spanje aangekomen! Er moet toch iemand de eerste zijn! Even later kwam een echtpaar naar binnen, die we in de verte hadden zien lopen. Ze waren vandaag begonnen aan het Groot Friesland pad. Ze woonden in Schoorl en hadden de eerste etappe overgeslagen, omdat dat toch al voor hen bekend gebied was. Was gezellig. Ook zij sliepen in Oudkarspel, maar op een ander adres.  We liepen een stukje voor hen , maar het regende weer eens, waardoor we een bordje gemist hadden. Na een kilometer kwamen we daarachter. Maar door de navigatie kwamen we weer op de goede route terecht. Maar zij waren van plan om de route strikt te volgen , maar ja….,                                                                 Wat ons wel opgevallen  is, dat de stolpboerderijen  hier eg hoog en spits  zijn in verhouding met in andere       streken.  Het kan verbeelding  zijn, maar misschien  komen we hier nog wel achter.     Nadat we langs een crossbaan hadden gelopen, liepen we tegen een groot hek aan. Op geen enkele manier kon je daar langs komen. En er liep ook nog een sloot langs. Als voetganger kon je ( op eigen risico uiteraard ) over een balkje van 10 cm breed lopen, maar met de weely????? Gelukkig zagen we dat we vijftig meter verder wel gewoon door de modder op de weg konden komen.                                    We vervolgden ons pad over ongeveer twee kilometer door hoog nat, gras. Dat viel niet mee, zeker voor Wim niet!!  Paarden  stonden in een wei met een zwembad er naast. Zo veel heeft het de laatste tijd geregend!                                    Bij Oudkarspel aangekomen moesten we op Dorpstraat 882 zijn. Gelukkig liep de nummering van af ongeveer 1012.  Nummer twee is wel vijf kilometer verder!!                                                          We komen vandaag weer  bij zeer  aardige mensen. Dieuwke en Marco. Ze wonen in een oud schoolgebouw. Uiteraard met een verhaal er achter . Het hoofd van  de school mocht in een gedeelte blijven wonen met zijn vrouw. Maar  hij ging ( in de dertiger jaren) vreemd met een schooljuf. Het dorp heeft hem toen verbannen! Moet je nu eens mee komen! Wat wel nog leuk is, om te vertellen dat ze een dekbedovertrek heeft met fietsen er op (dit is ook een adres van de organisatie Vrienden op  de Fiets).  Dit waren weer onze belevenissen. Jammer van de regen, maar we hebben weer genoeg meegemaakt !!