dag 3, 2 augustus, van Oudkarspel (km36) naar Benningbroek (km ca57)

Hallo allemaal,

Zachtjes tikt de regen op het zolderraam, zo werden we vanmorgen gewekt. Is op zich wel rustgevend, maar mijn vader zou zeggen, wat nu valt, valt straks niet!           Ik moet toch vertellen dat we echt weer in een “warm nest” terecht zijn gekomen. Mijn natte schoen werden zelfs verwend met krantenpapier, zodat ze beter  zouden drogen! Er werd lekkere couscous gekookt voor ons met een heerlijke soort tiramisu met limoncello.                  Overigens waren we gisteren in gesprek met het andere echtpaar dat die route liep. Uiteraard hadden we het er over, waar we alle vier zouden slapen in Oudkarspel. Zij wisten te vertellen dat ze Chili con carne te eten zouden krijgen. Wij wisten nog niets. Conclusie; we hadden een ander adres.                                          Na een heerlijk ontbijt met een gezellig praatje startklaar, maar toch nog een kopje koffie genomen want het regende toch en Marco had niets meer op het programma. Dieuwke had een klant voor massage. Maar om twintig voor elf vertrokken we. Vroeger als kleuter hadden we een liedje dat we zingen als het regende.” Onze lieve heertje, geef mooi weertje, geef een mooie dag, dat het zonnetje weer schijnen mag”. We hebben het gezongen, maar het hielp niet zo veel. De hortensia’s proberen nog eens beetje kleur aan de dag te geven, maar de grijze regen overheerst.                            Onderweg viel me opeens in dat de schoenen vorig jaar in Volendam ook niet waterdicht waren. Heb toen een mail gestuurd naar de firma waar ze gekocht waren maar geen reactie op gehad. Zelf ben ik het vergeten omdat ik daarna alleen maar met mooi weer gelopen heb. Het is niet prettig om met natte voeten te lopen. We kwamen op het idee om nieuwe schoenen te kopen. Desnoods bij de Aldi.                                                                Laten we nou na een kwartier een Aldi tegenkomen met nog een paar wandelschoenen in mijn maat!  Meteen maar gekocht en wat broodjes, ham en melk voor de lunchpauze. Naast de personeelsingang stonden twee oude tuinstoelen. Prima en we zaten droog onder een luifel. Aangepaste lunchpauze. We hebben geen idee wanneer we weer horeca tegenkomen.                                  Buienradar had voorspeld dat het rond half een droog zou zijn. Om half twaalf was het droog, maar slechts voor tien minuten.  Tot half een bleef het regenen. Daarna zagen we een blauwe hemel en de zon. Intussen kwam het echtpaar uit Schoorl langs. Zij hadden nog een half uurtje langer gewacht, maar waren ook nat geworden. Wim had nog eens de route bestudeerd en was tot de conclusie gekomen dat het verstandig was om de kortste route te nemen. Daar vertrouw ik dus op. Dan wordt het wel asfalt lopen.                       Zoals overal in Noord-Holland overal sloten met eendjes, zwanen enz.  Dat is ook mooi hoor met de schapen, de koeien en vooral veel ganzen.  Het weer was min of meer droog. Een keer of drie een heel klein buitje. Wel was het meer gaan waaien . Dat was van de ene kant wel prettig, want dan droogt de kleding beter! En de bomen zwaaien harder naar ons en het riet langs de waterkant wuift ons bemoedigend  toe.                                        Na een uurtje krijgen we een wegomleiding. Dat is vervelend natuurlijk want het kost toch meer tijd. Toen we in Spanbroek( Opmeer) aankwamen, maar even gevraagd waar we konden eten. Pizzeria Adam werd geadviseerd. We moesten nog tien minuten wachten tot het vier uur was (volgens onze gastvrouw van vanavond moesten we onderweg maar warm eten in deze plaats). Het was inderdaad  erg lekker. Wim had canzone ( omgeklapte pizza) en ik kipsate. We genoten er allebei van. Om kwart over vijf vertrokken we voor de laatste 7 kilometer van vandaag. Rond half zes hadden we ideale weersomstandigheden: zon, weinig wind en 22 graden. Zo zouden we het graag willen hebben overdag! Maar ja, lieverkoekjes  worden niet gebakken volgens mijn moeder!                                 Wat me ook nog is opgevallen: bij de boerderijen, (de een nog mooier als de ander) wordt het houtwerk in de kleuren mintgroen en donkergroen geverfd. Prachtige kleurencombinatie! Ik heb het bij onze gastvrouw van vandaag nagevraagd of het voorgeschreven werd, maar daar was bij haar niets over bekend. We kwamen bij haar tegen kwart voor zeven aan. Mooie grote boerderij, maar de voordeur was niet te vinden. Dus maar achterom kijken. Daar ging de deur al snel open n werden we hartelijk begroet. Koffie werd snel gezet en ze vertelde ons dat ze er al op gerekend had dat we zeiknat binnen zouden komen. De badlakens lagen al klaar! Dat was voor haar maar ook voor ons een meevaller. Nadat we gedoucht hadden klonk buiten weer een bekend geluid: regen. Maar wij voelen ons hier lekker op ons gemak. Goed uitrusten en morgen weer verder!!!

Bedankt voor jullie reacties. Vinden we erg leuk!!