Dag 26 van Forêt-Chenu naar Mézières

Hallo allemaal,

Gisteravond kwam mevrouw om een uur of zeven het eten brengen.Meteen voor het ontbijt.
Geen gekke dingen. Prima om de maag te vullen.
Ook heeft ze de was voor ons gedaan. Die heeft ze pas na vier uur komen halen en helemaal buiten droog gekregen! Dan weten jullie wel welk weer we hebben. 
Haar huisje ligt ongeveer vijftig meter achter haar huis.
We vroegen om wat  extra WC-papier. Dat kregen we, een half rolletje, want de pelgrims namen de rol mee, en dat was niet de bedoeling.
Vanmorgen was het uiteraard op. Maar we zijn overal op voorbereid, dus ook op een rol WC-papier.
Haar woning lag op Grande Rue 2, wij gisteren zoeken, rechts lag nummer 4 en nummer 3 en vijftig meter links nummer 2. Logisch toch? ( mevr. La Basque)
Maar om 9 uur worden we heel hartelijk uitgezwaaid, na een prima nachtrust en goed ontbijt.
We beginnen een mooi droog stukje door het bos over een mooi tapijt van gevallen bladeren. Het luchtig groen van de nieuwe blaadjes is intussen een echt groen dak geworden van flinke bladeren. Maar af en toe worden we toch geplaagd door flinke plassen, waardoor Wim flink moet balanceren met de wheelie  om op het droge pad te komen.
Daarna krijgen we een flinke afdaling (lang leve de remmen) en komen in het dorpje Eaux-Puiseaux terecht. Een "brocante" trekt ons aandacht. Ongelooflijk  wat er in die schuur en buiten staat!  Mevrouw vraagt of we misschien zin hebben in een kopje koffie. Dat slaan we natuurlijk niet af. We krijgen er nog flensje bij met  Nutella. Lekker en erg vriendelijk van haar.Haar man is het dak aan het maken op een schuur, die later een massagesalon wordt.  Volgend jaar kunnen  we bij haar terecht. Maar daar hebben we nu niets  aan.Als we weggaan, krijgen we nog een flesje lourdeswater mee. Dat heeft ze afgelopen januari  daar meegebracht en geeft dit nu mee aan pelgrims, die bij haar langskomen. Misschien helpt dit in geval van nood. We vervolgen onze weg door de gele koolzaadvelden en passeren enkele dorpjes.
Volgens het boekje moeten er ook boomgaarden zijn, en  na een uurtje komen we die inderdaad tegen. Om een uur of half een komen we aan in Ervy le Chatel.
Leuk plaatsje, waar net de weekmarkt  wordt opgeruimd. Wat groente, vlees en kaas is er te  koop.
Ook komen we nog langs de SInt Nicolaaspoort een restje van de vroegere vestingstad. In het centrum ligt een cirkelvormig gebouw  van baksteen en leem, dat nog dateert uit de 19 e eeuw. Toen werd het gebouwd als korenbeurs gebruikt, nu als centre touristique.
We besluiten om hier lekker te eten, want wie weet wat er vanavond op het menu komt.
Norbert wilde als Vlaming hier eigenlijk niet eten, want als echte Vlaming eet je niet bij een restaurant dat "Le Francobelge" heet. Hij heeft zich zelf overwonnen en heeft er geen spijt van.
Na een kilometer nemen we weer afscheid van Norbert. Hij gaat ergens anders slapen wij en moet daarvoor een andere richting uit. Daarna wil hij een etappe van 32 kilometer nemen naar Vezelay, terwijl wij liever een dag langer er over willen doen.
We lopen weer eens tussen de weilanden met koeien en paarden, die we al lang niet meer gezien hebben. Ook hebben we vandaag onze neus weer laten prikkelen door het koolzaad, gewone boerenlucht, maar ook door de bakker!
Na 3 kilometer door het bos gewandeld te hebben, komen we aan bij soort kasteelboerderij.
Buiten zitten meneer en mevrouw met drie jongeren. De jongen en twee meisjes worden om vijf uur met een taxi opgehaald. Meneer vraagt meteen of we de telefoon op vliegtuigstand willen zetten. Hij is daar erg gevoelig voor en krijgt daar hoofdpijn van.
We hebben een kamer van een meter of zes in het vierkant en heel hoog. Het plafond bestaat uit dikke balken met kleine dwarslatjes. De vloer is van plavuizen. Verder staat er nog een antieke kast op en de rest van de aankleding is modern. Glazen nachtkastjes en paarse gordijnen en dekbed. Heel sfeervol. Wel zitten er veel,onze-lieve -heersbeestjes tegen de ramen.
De badkamer is ook erg mooi. Ook een meter of vijf lang. Links en rechts een wasbak en in het midden een vrijstaande royale douchecabine met regendouche uiteraard. Heerlijk om van te genieten na een dagje wandelen.
Het is de bedoeling dat we om acht uur pas eten. (Het wordt steeds later!). Maar als we na het douchen buitenzetten met de iPad, komt mevrouw vragen, of we met hun om zes uur mee willen eten. Graag dus.

We kunnen merken dat we zuidelijker zitten. Vanavond eten we gewoon buiten, terwijl we kunnen genieten  van de mooie bloemen van de blauwe regen. Verder hebben we vandaag al een pioenroos in bloei zien staan en blauwe irissen, die bij ons toch zeker twee weken later  zijn.
Als Wim gaat vragen of hij mag bellen voor de volgende dag voor het onderkomen (doen we meestal, is erg prettig) is er nog een heer in beeld en zelfs een oma. 
Ze blijkt tot  de oorlog in Nijmegen te hebben gewoond en is toen gevlucht naar Parijs. Ze is daar met een Italiaan getrouwd. Het zijn haar dochter, schoonzoon en kleinzoon  die nu met ons aan tafel zitten.
Vandaag 22 kilometer gelopen + 602 = 624 kilometer
En weer een mooie dag als cadeautje!

Groetjes, Wim en Tilly