Dag 42 van Châteaumeillant naar Sarzay

Goedemorgen allemaal, 

Gistermorgen was er bijna niks te horen als we 's morgens wakker worden, vanmorgen vanaf half zes ongeveer is hier een duet begonnen van de hanen en de duiven. Zeer speciaal. 
Gisteren zijn we vaak langs vijvers gekomen in de weilanden, waar veel brulkikkers zaten.die lieten ook merken dat ze blij waren, dat ze ons zagen. Ook weer zo'n apart geluid, dat je nu wel leuk vindt, maar dat je thuis niet constant wil horen.
Als we vanmorgen weer afscheid nemen van Gilles (de ezelman), kust hij me zo waar. Zo amicaal zijn we al geworden. We vertrekken wat later, want hij was al startklaar voor het ontbijt. Als we dan naar de voorkant van het huis gaan, zien we dat Olive als dank een heel grote hoop voor de voordeur heeft gelegd!
De natuur is de laatste dagen wel veranderd. In het bos ontrollen de bladeren van de varens zich. Het koolzaad is veel donkerder van kleur geworden doordat het vruchten krijgt. We zien zelfs een heel veld vol met  tuinbonenplanten. 
De graanvelden veranderen ook doordat er aren aan komen. Ook deze krijgen dan een heel andere kleur.
De bermen zullen er niet veel anders uitzien dan in Nederland. Veel grassoorten wuiven ons toe met hun bloeiende pluimen. De kleur wordt er in gebracht door vergeet-mij-nietjes, ereprijs, boterbloemen, en vooral veel fluitenkruid.
De tuinen beginnen steeds meer kleur te krijgen. De seringen zijn wel het nadrukkelijkst aanwezig, qua bloem, maar ook qua geur! Heerlijk .maar ook de andere zomerbloeiers zijn goed zichtbaar. Akeleien, pioenrozen, slaapmutsjes, muurbloemen, noem maar op. De wereld ziet er dan heel fleurig uit.
Om een  uur of twaalf lopen we La Châtre binnen. Het is een middeleeuws stadje, met heel smalle straatjes, maar de auto's zijn er nog niet verboden.
Bij Le Mairie aangekomen is daar  de huldiging van de veteranen. Het is vandaag 8 mei, nationale feestdag i.v.m de overwinning van de tweede wereldoorlog. 
Uiteraard is daar een muziekkorps bij en nadat de traditionele foto is gemaakt, mag iedereen naar binnen (behalve wij natuurlijk) voor een drankje en een hapje.
Wij eten onze boterham op een bankje in het park met een lekker blikje vis met mosterdsaus!
Daarna op zoek naar een restaurant voor een kopje koffie, om ons voor te bereiden op de laatste acht kilometer van vandaag.
We hebben dan weer een mooie route door het Franse land. De honden hebben of vrij, of ze mogen niet blaffen omdat het zondag is, of hun baasje moet rusten, of het is gewoon te warm, wat de reden is, weten we niet, maar er wordt niet geblaft vanmiddag.
Sarzay is de plaats, waar we besproken hebben om te slapen vannacht. Als we het dorp inlopen, zien we een kasteel. Tot onze verbazing is dit het adres waar we geboekt hebben. Het is een kasteel uit de 14e eeuw. Volgens de folder is het een van de drukst bezochte kastelen van Frankrijk. Alhoewel er op dit moment niemand te zien is.
We zitten in het boerderijgedeelte. De ontvangstruimte is meteen een verkoopruimte, maar we zullen hier ongetwijfeld morgenvroeg het ontbijt krijgen. Er staat een keukenblokje in en ik denk, dat men hier, als ze groepen ontvangen wel een kopje koffie zal  serveren.
We hebben ideaal wandelweer gehad. Ongeveer 23-24 graden. Toen we in het kasteel zaten te relaxen om een uur of vijf, begon het opeens heel hard te waaien. De temperatuur zakte flink, maar het is nog steeds niet kil of koud.
Vandaag ís het Moederdag. Virtuele bloemen hebben we al gehad. Verder slaapt moeders in een kasteel (toeval) en gaan we vanavond naar een restaurant, ook toeval, want er was geen eten bij vanavond. Alles bij elkaar wel gezellig natuurlijk.

Vandaag hebben we 26 km gelopen, in totaal dus 930 + 26= 956 km.

Tot morgen