Dag 53 van La Coquille naar La Coquille

19 mei 2016 - La Coquille, Frankrijk

Goedemorgen allemaal,

Een lekker warm bad, goed eten en een goede nachtrust doen al een hele hoop. Toch ben ik blij dat ik vandaag naar de osteopaat kan gaan om te horen wat er eventueel aan de hand is. 
Gisteravond ook kennis gemaakt met de vrouw des huizes, Heidi. Ze werkt op een middelbare school hier in La Coquille en geeft Engels aan kinderen van 10-15 jaar. En dat valt niet mee. Greg, haar man doet de gîte.
Na de middag hoort hij aan de manier van blaffen van de hond, of er pelgrims aan komen. Waarschijnlijk herkent hij ze aan de rugzak. Daarom heeft hij geen voordeurbel nodig. Wij stonden gisteren ook te kijken of we wel goed waren, toen de deur al openging.
Ze wonen sinds acht jaar in Frankrijk. Oorspronkelijk komen ze uit Californië, maar na een tussenstop in Berlijn zijn ze hier beland en dat bevalt hen prima. Hun zoon gaat naar de middelbare school in Perigueux, waar hij intern is en in het weekend komt hij naar huis. 
We hadden "gewoon" eten, courgettesoep, gebakken aardappel, broccoli en een gegrild hamlapje. Als toetje, daar had Heidi voor gezorgd ,een stukje chocoladetaart met een bolletje ijs. Super!
We hebben o.a. gesproken over talen en over afstanden. In Nederland vinden we bij wijze van spreken 100 kilometer al  ver, maar in Californië hebben we gereden met de auto en daar zagen we een afstandsmeter waarop stond: volgende afslag over 150 kilometer. Dus wat is ver?????
Als ik vanmorgen op sta, denk ik, het gaat een stuk beter, maar als we om een uur of tien naar de supermarkt gaan, begint mijn been toch weer te protesteren. Dus maar weer naar huis en om twaalf uur naar de osteopaat.
Hij praat alleen maar Frans, wat het toch weer wat moeilijker maakt. Weer krijg ik een grote  beurt, maar op een andere manier als vorige week. Hij is drie kwartier bezig. Dan heeft hij nog een kwartier nodig eer hij de rekening uit de computer krijgt.
Hij adviseert om vandaag zo min mogelijke te lopen en eventueel morgen ook niet. Ook drie liter water drinken per dag om de afvalstoffen kwijt te raken.
Daar houden we ons maar aan. Vandaag kunnen we hier nog blijven, maar morgen hebben ze alles volgeboekt. Dus moeten we wat anders zoeken .
Intussen ons maar amuseren met de IPad.

Vandaag blijft de afstand 1183 kilometer.

Groetjes Wim en Tilly

12 Reacties

  1. Wil Minten:
    19 mei 2016
    Hallo Tilly en Wim, ik hoop echt voor je Tilly dat de osteopaat goed werk bij je verricht heeft. Een extra rustdag is natuurlijk ook niet verkeerd, hebben jullie in de plaats waar je nu bent, een nieuwe onderkomen kunnen vinden?
    Neem het er nog even van, daarna weer fijne wandeldagen gewenst. Groetjes Wil
  2. Ans Vaes:
    19 mei 2016
    Hoi Tilly en Wim, jammer van de pijn in je been, ik hoop van harte dat het komende dagen beter gaat, drie liter water is wel veel hé! Maar als dit je been ten goede komt dan moet het maar , ik ga nu naar (jouw ) gymclubje voor lekker te gaan volleyen.ik zal de groetjes doen van je. En namens de dames toi toi toi. Tot morgen grtz Ans
  3. Fred en truus:
    19 mei 2016
    Hoi,
    Jammer dat jullie pech hebben met dat been. Jullie moeten wel even de km verbeteren want volgens ons zijn het er 1183 en niet 1083, dat scheelt toch 100 km. Hier was het vandaag super mooi weer, hebben kunnen genieten. Voor morgen alle succes toegewenst, groetjes Fred en Truus.
  4. Tom Posno:
    19 mei 2016
    Ha Til en Wim,
    Heeft de osteopaat een "plan van aanpak voor de toekomst" gegeven?
    Ik denk aan zaken als: per dag niet meer dan 15 km of om de drie dagen een rustdag?
    Hij heeft in ieder geval niet gezegd dat je meteen moest stoppen, want dat zou een enorme domper zijn.
    Doe rustig aan en houd goede moed!
    Groetjes uit Velp,
    Tom.
  5. Irene van den Pol:
    19 mei 2016
    Wat vervelend van dat been zo kan je niet goed lopen. Ik hoop dat het snel beter gaat.
    Heel veel sterkte en geniet van de rust.
  6. Carla haanen:
    19 mei 2016
    Hallo Tilly en Wim,
    Dat is niet zo leuk van je been, neem maar eventjes rust en ik verheug me op de volgende brief.
    Groejes Carla.
  7. Hans en Nena:
    19 mei 2016
    Hoi Tilly
    Heel jammer dat jullie niet verder kunnen .Tilly Ik vind nog erger voor jou been, maar heb je misschien toch nog even rust nodig.
    Beterschap

    Beterschap Tilly!
  8. Miriam:
    19 mei 2016
    Net terug van de gym en Ans heeft ons de groeten overgebracht. Ik lees elke dag vol bewondering jullie verhalen en hoop dat het snel beter gaat met Tilly d'r been. Sterkte en succes ermee.
    Heel veel groeten.
  9. Marjan:
    19 mei 2016
    Hoi Tilly en Wim.
    Wat vervelend die zeurende pijn in je been. Pijnstillers helpen natuurlijk wel maar lossen de oorzaak niet op. Zo'n blessure sluipt er in en zal ook evenzoveel tijd nodig hebben om te herstellen. Bereid je daar maar op voor. De oorzaak is continu belasting en daar wil je niet mee ophouden. Heb ik mijn roeping toch gemist? Ik ben net een "dokter votje".
    Er zit echter een kern van waarheid in.
    Toch hoop ik dat jullie de reis kunnen blijven voortzetten en genieten van alles.
    Toi, toi, toi. Groetjes
  10. Jet en Teun:
    19 mei 2016
    Hoy Tilly en Wim,
    Wat een vervelende blessure.
    Aan jouw conditie kan het niet liggen want je was altijd een ijverige gymnast.
    Wij hopen van harte dat het ongemak van zeer tijdelijke aard is
    Veel groeten en nog een voorspoedige verderloop
  11. Mariet Keijsers:
    20 mei 2016
    Ik heb aan al de bovenstaande reacties niet zoveel toe te voegen, behalve dat ook ik met jou en je probleem meeleef Tilly. Veel sterkte met het vervolg gewenst voor jullie allebei!
  12. Nicole Plat:
    20 mei 2016
    Wat een domper van jouw been, Tilly. Hopelijk is t van tijdelijke aard en loop je binnenkort weer als een kievit. Sterkte. Tilly en Wim nog veel succes met de tocht.
    Groetjes van Nicole (gym)