Dag 54 van La Coquille naar Perigueux

Goedemorgen allemaal,

Vanmorgen als ik opsta, gaat het al een stuk beter. Maar bij sommige bewegingen komt de pijn weer een beetje terug en dat maakt me bang.
We gaan vandaag met de trein naar Perigueux, waar we een hotel,hebben geboekt voor twee nachten. Dan kunnen we langzaam weer een beetje gaan lopen in de stad, want hier is niets te beleven. Bovendien hebben ze vanavond alles volgeboekt en moeten we weg. Eerst dachten we naar de volgende plaats, Thiviers te gaan (Greg zou ons met de auto willen brengen). Daar was een B &B  die door Nederlanders geëxploiteerd wordt.  Leek ons wel leuk. Maar we kregen ze niet te pakken en om op de camping buiten het dorp te gaan zitten zonder warm water en het toilet buiten vonden we ook niet zo aangenaam.
We drinken om half  elf nog een kopje koffie hier met Greg en Heidi en dan gaat ons treinavontuur beginnen.
Buiten is het heel erg grijs, maar de temperatuur valt mee en het is droog.
Na 100 meter komt er weer protest van mijn been, maar minder dan gisteren.
Uiteraard hebben Wim en ik discussie over welk  perron we moeten zijn. Volgens Wim is dat gewoon duidelijk aan de overkant, maar als ik het navraag aan een andere reiziger, moeten we toch aan de  kant van het stationsgebouw zijn. 
Er is niemand in het stationsgebouw, maar Heidi zei ons, dat we gewoon aan de conducteur een kaartje moeten vragen.  60+ geeft nog korting. Als Vincent, de conducteur komt, mogen we 15,70 betalen voor ons tweeën voor 52 kilometer. Ik denk dat het niet veel verschil maakt met de NS. De trein is nog behoorlijk vol. Hij is te vergelijken met onze Veoliatreinen, alleen zijn de zittingen en de vloerbedekking langzaam aan een frissere kleur toe.
Na 40 minuten zijn we in Perigueux. Ons hotel is  aan de overkant van het station.
We eten wat en dan gaan we maar weer wat rusten, want daar zijn we voor gekomen.
Daarna nog een uurtje de stad in geweest. Er is erg veel verkeer, waardoor dit natuurlijk vastloopt.
We hebben ons nog staan te vergapen aan een stuk of drie antieke Rolls Royces. De personen die er in zaten, waren ook de moeite waard om te bekijken.  Ze waren helemaal in stijl gekleed.
Dat is waarschijnlijk voor hun genieten, maar voor ons ook.
Het lopen gaat iets beter, maar 10 kilometer durf ik nog echt niet aan. Morgen is er ook nog een rustdag, en hopelijk kunnen we dan weer verder.
De afstand blijft 1183 kilometer (niet zoals gisteren vermeld 1083).

Groetjes, Wim en Tilly