Dag 57 van Perigueux naar Prigueux
23 mei 2016 - Périgueux, Frankrijk
Goedemorgen allemaal,
Gisteren was er een vraag hoe het met de wond van Wim aan de arm ging.
Antwoord: uitstekend, maar er zal wel een litteken overblijven, maar hij heeft nergens last van. Maar dat was al meteen de dag erna. Super goede verzorging van de apotheker doet wonderen!
Vanmiddag weer rondje stad gedaan tussen de buien door. Langs de rivier de Isle en toen kwamen we op eens op een oude stadsroute uit. Weer door heel kleine oude straatjes langs mooie plekjes die we nog niet gezien hadden.
Verder op advies uit Venlo een sportarts gezocht. Deze, een dame, zat helemaal vol tot augustus, maar ze kon een collega vragen. Daar konden we om zeven uur terecht.
Hij bleek ook osteopaat te zijn. Deze had weer een andere manier van behandelen. Ik had wel het idee, dat hij gerichter te werk ging, een uur lang.
Morgen zo weinig mogelijk lopen. Verder heeft hij me nog oefeningen gegeven, 's morgens voor ik opsta en ook voor later onderweg tijdens het lopen.
We boeken dus maar een nachtje er bij. We staan aan de balie te wachten omdat er nog twee mannen aan de beurt waren. Het bleek , dat ze hun boeking voor morgen geannuleerd hadden en dat was de laatste kamer die nog vrij was voor die nacht. Hoe zo geluk hebben?
Dus, morgen nog niet lopen, maar woensdag gaan we zeker.
De afstand blijft nog steeds 1183 kilometer .
Groetjes, Wim en Tilly
Het is gewoon afwachten. Heel verstandig om morgen nog rust te nemen.
Sterkte en tot morgen!
Groetjes uit Velp,
Tom.
Wij zijn deze week in de buurt van Epernay met de fietsclub. Deze omgeving is schitterend mooi maar niet om te fietsen.
Ik stel met jullie wandelend met de handiekar voor tussen de druivenranken door. Dat is niet gemakkelijk geweest. Chapeau !!!
Ik hoop voor jou Tilly dat de blessure bedwongen wordt en je pijnloos weer kunt wandelen. Ik wens je dat geluk.
Groetjes, Marjan
Wie weet wat jullie nog meer ontdekken in Perigueux. Wie had kunnen denken dat jullie deze stad zo goed zouden bestuderen.
Ik hoop dat je blessure snel verleden tijd is en ik vind het knap dat je het volhoudt ondanks deze tegenslag. Zeker voor iemand die nooit langer dan 3 weken van huis wilde.
Een fijne dag morgen!
Wonderlijk dat je met de titel osteopaat op zo veel verschillende manieren te werk kunt gaan. Hopelijk helpt het nu wel, zeker als je nog ondersteunende oefeningen krijgt. Nog een een dagje rust is zeker goed. En dan weer rustig aan verder. W.b. de wond van Wim; heeft hij mooi een 'pelgrimsteken' over van deze tocht. Nog een fijne dag in Perigeux. Tot morgen. Marion
Nogmaals gegroet, Marion
maar je weet nooit waar het goed of nog beter voor is, dus goed naar je lichaam luisteren
de juiste adviezen opvolgen oefeningen e.d. en met volle teugen genieten van Frankrijk,
want het is er zo mooi.
Groeten
May en Henny oet Velden