Dag 6, 5 augustus 2023, van Enkhuizen (km 90) naar Workum (km 109).

Hallo allemaal;

gisteravond zowaar buiten gegeten. Heerlijk, maar ook lekker eten. Vis met mosterdsaus, boontjes, worteltjes en bleekselderij en aardappeltjes in de schil. En alles vers, zelfs de vis! Toetje was Griekse yoghurt met warme pruimen. En dat voor 12,50!! En dan nog een hoop gezelligheid. Mevrouw vertelde nog dat ze regelmatig naar Bretagne reed. (1000km) Haar dochter woonde daar. Ze had verschillende universitaire opleidingen gedaan maar werd verliefd op een boer. En een boerderij in Frankrijk was nog betaalbaar voor hen en hier niet.
Voor de badkamer (wel een duur woord voor vier vierkante meter) moesten we door de tuin of door een halletje (waar het toilet was), de keuken en nog een halletje! Een hele excursie, maar het went.En de poes Fox liep overal en nergens. Sprong bij Wim op schoot en liet zich lekker kroelen!                                                          Na een prima nachtrust stonden we om zeven uur op en begonnen meteen de boel op te ruimen. Want om kwart voor negen ging de boot naar Stavoren.                                               An zou om kwart voor acht opstaan, maar we hoorden maar niets. Kregen het toch en beetje benauwd, wan we wilden om kwart over acht vertrekken. Terwijl zij de eitjes nog kookte, begonnen we maar vast te eten, want als we de boot zouden missen, moesten we wachten tot 12.45.! En dan loopt ons hele programma vast.          We zouden ons beslist niet verveeld hebben bij haar om die tijd te overbruggen, maar ja…….                                               Nadat we hartelijk afscheid hadden genomen, verlieten we met een lach op ons gezicht, An. Een vrouw om nooit te vergeten!                                                       We kwamen we vijf minuten te vroeg bij de boot aan. Voor mijn gevoel dus mooi op tijd!                                                      Tijdens de overtocht gingen onze gedachten terug naar 1 juli 2022, ons feest ter gelegenheid van onze 50e trouwdag, wat een mooie dag was dat toen!!!           We gaan dus West-Friesland verlaten en komen in Friesland aan.        
Uiteraard  begroeten we het vrouwtje van Stavoren het eerst. En weer verbazen we ons er over, dat het zo klein is. Maar ze bewaakt de haven goed! We verlaten Stavoren en komen meteen in een groot stiltegebied.                                                   Als we om ons heen kijken zien we alleen grasland en vijf boerderijen. Daar doen we het maar mee. Af en toe een wei  vol met  koeien of schapen. Sommige weilanden zijn blijkbaar erg in trek voor ganzen. De boeren zijn daar niet blij mee. Er wordt dan verwacht dat we op de dijk gaan lopen, maar uit ervaring lopen we achter de dijk. Minder wind, maar op de  dijk moeten  we vaak door of over hekjes en dat is lastig met de weely.  Verder loop je dan constant door de schapenkeutels.     In de buurt van Hindeloopen zijn veel kite surfers actief. Leuk om te zien, maar om het zelf te doen? Sommige dingen kun je beter aan anderen overlaten. Om half een zitten we in Hindeloopen aan de lunch. Ik had tiramisu en Wim vissoep.Hindeloopen viel een beetje tegen.                                   Na Hindeloopen hebben we ons een beetje verlopen ( de zoveelste keer). Maar dan komen we wel langs het station van Hindeloopen. Hier komt de boemeltrein naar Leeuwarden langs. Geheel hufterproof. Er is echt niets anders als het perron.                                                        Maar een stukje verder wel een verrassing. Daar staat een huis ondersteboven. Echt aan de onderkant heel smal en het loopt naar boven heel breed uit. Ik kan me vaag herinneren dat het ooit in “Binnenste Buiten “ is geweest. Heel apart. En dat dan midden midden in weiland. Het vorige huis stond nog ervoor. Dat waren ze nog aan het afbreken.                                               We vervolgen de weilandenroute en tegen half twee begint het gemelde onweer zich aan te kondigen. Ook vallen er een paar druppels. Dus we verhogen het tempo een beetje. Maar helaas, net als we Workum binnen lopen, begint het echt te gieten. Eer we bij het museum van Jopie Huisman aankwamen, waren we kletsnat. Daar naar binnengegaan en eerst het restaurant bezocht.  Verder hebben we daar een hele tijd genoten van de schilderijen en zijn verhalen. Geweldig!! Lang geleden zijn we er ook eens geweest en dat heeft zo’n indruk achtergelaten, dat ik er wel weer terug wilde gaan als ik nog eens in de buurt ben. Dat is dus nu naar alle tevredenheid gebeurd.              
We vonden Workum qua plaats toch wel mooier dan Hindeloopen.                        
Na een half uurtje lopen komen we tegen half zes bij Jeannette aan, die voor ons de bedden gespreid heeft. De eerste indruk is prima.                                             Vanavond zijn we bij de Chinees beland.

Groetjes en tot morgen.