Dag 61 van Perigueux naar L'Eperon.
27 mei 2016 - Saint-Astier, Frankrijk
Goedemorgen allemaal,
Gistermorgen was Juliet heel erg blij. De eerste keer dit jaar kom ze buiten ontbijten. Juliet is sowieso een blij type. Heel vrolijk en ze lacht en zingt de hele dag. Ze is vroeger lerares Engels geweest. Dus we converseren meestal in het Engels. Deze taal gaat zo ook met sprongen vooruit. Haar man, Jean-Louis is het tegenovergestelde. Hij zit midden in de kamer met twee tafeltjes links en rechts naast zich. Op een tafeltje ligt een stapel zakdoeken en een fles water, op het andere boeken en de afstandsbediening van de radio voor klassieke muziek. De weinige bewegingen die hij maakt zijn een pijp roken, hoesten, de radio bedienen en af en toe naar het toilet gaan. Vanmorgen hoorden we dat hij kanker heeft gehad en dan wordt het natuurlijk een ander verhaal.
Als we thuis bij Juliet zijn, gaan we op het balkon zitten. We moeten dan de deur goed dicht maken, anders vat hij kou!
Toen we zaten te ontbijten, dacht Wim dat het regende. Maar de stoep was droog. Dan hoor ik zeker het ruisen van de bomen. Opeens kwam hij er achter wat het was. Beneden was net zo' n "göet" (siergoot) als in Venlo voor het postkantoor. Alleen bleef deze schoon en het water bleef dus stromen!
Vanmorgen op ons gemak opgestaan en ontbeten, weer lekker buiten op het balkon. We hadden tijd genoeg want we zouden tegen de middag voor een kilometer of vijf de bus nemen. (2 personen voor 2,50 euro!) Daarna was het ongeveer nog 10 kilometer. Je moet na acht dagen rusten niet meteen met een grote afstand beginnen, vonden we.
Maar reeds na een half uur begon de pijn weer. En ibuprofen hielp niet. Dus ik denk dat mijn lichaam er klaar mee is.
Tijdens een pauze in een bushokje het besluit genomen, met pijn in mijn hart, om te stoppen. We gaan nu de reisverzekering bellen, om te kijken wat ze voor ons kunnen betekenen voor onze terugreis.
Vandaag hebben we 11 km gelopen, in totaal dus 1194 km.
JullIe horen nog van ons!!!
Gr. WIm en Tilly
Wat een bittere pil die jullie te slikken krijgen. Wat moet ik nu zeggen? Ik weet het even niet. Heel veel sterkte om deze tegenvaller te verwerken.
Liefs, Corrie
Annemie en Joep
Zó ver al en dan toch moeten besluiten om huiswaarts te gaan.
Dat doet me verdriet.
Lieve groet, Marjan
Ben trots op jezelf,wij doen t jullie niet na
Groetjesxxxx toos en Haij
Wat jammer en verdrietig !!!!
Jullie hadden het jullie zo anders voorgesteld, en niet verwacht.
Wel moedig dit besluit, maar ook goed.
Heel veel sterkte.
Lieve groetjes, Ger.
Wat balen zeg, we vinder het erg jammer voor jullie. Maar als het lichaam niet wil dan houdt het op. In de voorbereiding denk je erover na, je praat erover maar ons gebeurt het niet......
Wellicht komt er een mogelijkheid het 2e deel alsnog te
voltooien. Veel sterkte met het verwerken van deze tegenslag.
Groetjes Ricky en Jacques
Fred en Truus.
Wat jammer en wat een domper voor jullie. Al zo'n eind gehaald en dan moeten opgeven. Leef met jullie mee. We hebben elke dag uitgekeken naar jullie verhaal, wat zullen we die gaan missen. Maar gezondheid gaat voor en waarschijnlijk hebben jullie een wijs besluit genomen. Groetjes en we hopen dat je been gauw beter wordt . respect voor wat jullie gepresteerd hebben.
Jammer dat de rustdagen niet voldoende geholpen hebben.
Wie weet wanneer de 2e helft gelopen kan worden.
Heel erg verdrietig, heel erg moedig en verstandig. Nu naar je lijf luisteren is heel goed en zoals in voorgaande commentaren al staat, na een periode rust, kun je misschien toch in de loop van de zomer of volgend voorjaar het tweede deel gaan doen. Dit stuk hebben jullie toch maar gelopen, veel gezien, veel leuke mensen ontmoet en ervaring opgedaan voor de voortzetting. Ik doe het jullie niet na.
Zoals je al schrijft, we horen van jullie. Sterkte met het regelen van de terugreis en het had nog erger gekund als je met de ambulance naar huis had moeten komen. Je verhalen zal ik, net als alle andere 'volgers' enorm missen. Marion
Wat jammer. Maar wel verstandig.
Vic en Tiny
Wij denken dat nu stoppen echt wel de juiste beslissing was, bij deze overbelasting zouden waarschijnlijk weken rust nodig zijn geweest voordat jullie weer verder hadden kunnen gaan.
Maar: Always look on the bright side: het is al een prestatie van formaat en duidelijk een unieke, waardevolle ervaring die niemand jullie meer af kan nemen!
Lambert en Marcelle
Groetjes
Jammer dat jullie je droom niet hebben kunnen waarmaken.
Wij hebben julie reisverslag dagelijks gevolgd.
Wat vreselijk jammer dat julie nu moeten opgeven
Natuurlijk kan ik niet veel toevoegen aan wat alle anderen al gezegd hebben. Ik denk dat velen van ons jullie besluit van vandaag hebben zien aankomen, maar natuurlijk wil je daar niet te vroeg over beginnen. Wat jammer, wat jammer!
Ik wens jullie sterkte met het verwerken van dit alles. Ik denk dat er op dit moment geen andere keuze is.
Het hoeft natuurlijk niet definitief te zijn: wie weet kunnen jullie over een paar maanden het tweede deel alsnog doen of anders volgend jaar!
Veel sterkte, houden jullie je goed en we houden contact!
Groetjes uit Velp,
Tom.
Erg jammer dat de reis hier moet stoppen maar gezondheid komt toch op de eerste plaats.
Wellicht komt de tweede helft later nog een keer.
Groeten,
Betty en Huug
Wat ontzettend jammer voor jullie. Maar als het lichaam aangeeft dat het genoeg is, is het verstandig om te stoppen. Loek voelt met jullie mee, en weet wat het is. Alleen zijn jullie al een heel stuk verder. Heel veel sterkte. Groetjes Loek en Anita.
Goed en verstandig dat jullie deze knoop doorhakken, wel natuurlijk met veel pijn in het hart.
Wat jullie hebben gedaan neemt jullie niemand echter mee af, petje af.
goede thuisreis en tot ziens.
Jet en Teun
Het is en blijft een grote prestatie zoveel km te lopen!!
We wensen jullie toe dat er snel herstel volgt!
Behouden thuiskomst!
Heel veel groetjes
Veel sterkte en een goede terugreis.
Uitgaande van je verslagen van de laatste dagen denken we dat jullie keuze de juisteis.
Er komt volgend jaar weer een voorjaar. Jammer dat we jullie niet hebben kunnen ondersteunen zoals vroeger bij de Kennedy-marsen. Wij lijden met jullie mee en we hopen dat er een nieuwe kans komt.
We horen graag hoe het verder gaat lopen. Heel veel sterkte en graag tot ziens in Venlo of Lottum.Wij feliciteren jullie met deze topprestatie, jullie hadden meer verdiend.
groetjes, Engelien en Rene Breukers
al veel mooie ervaringen gehad en daar kan je nog met
dankbaarheid aan terug denken. Anneke
Heel erg jammer, maar er is niet anders. Heel veel sterkte en tot gauw.
Liefs Nena
Hartelijke groet, Mieke
Wij voelen met jullie mee, want na een lange voorbereiding voor deze reis is het moeilijk deze beslissing te nemen. Misschien het volgende jaar de rest? Veel groetjes,
Jan en Marida.
Jammer dat jullie moeten stoppen. We zullen jullie reisverslagen missen. Gezondheid is toch het kostbaarste bezit wat iedereen heeft. Opgeven is beslist geen nederlaag maar een verstandige keuze ons inziens. Voorspoedige thuisreis en groetjes van.
Anja en Jeu Vercoulen.
er mee gr Ria en Jan
Wat ontzettend jammer dat jullie nu moeten stoppen. En dit na al zoveel kilometers in de benen te hebben gehad. Heel erg jammer, maar misschien kunnen jullie volgend jaar weer verder gaan waar jullie nu moeten stoppen. Een hele goede reis naar huis terug.
Groetjes titia
Van harte welkom in het Stedje van lol & plezeer !!
Voor de Spaanse grens gestaan ,en over jull.staan praten, hoe leuk zal het zijn als wij jull.even opzochten! Dat kon niet met een huurauto . Jammer dat het lichaam zegt nu even niet!.Jull.
Hebben thuis prachtige herinneringen.,de andere helft later! Lieve groet mooie reis terug en tot snel .Rietje Wilbert.en Alda
Keulen en Aken zijn ook niet op een dag gebouwd,dus wat let je om deze reis in de toekomst te voltooien.!!! gr Elly