Dag 62 van L'Eperon naar Limoges, per trein.
28 mei 2016 - Limoges, Frankrijk
Goedemorgen allemaal,
Vannacht niet zo goed geslapen. Was best wel heftig gisteren, maar ja, als je dan eenmaal het besluit genomen hebt en een traantje hebt laten gaan, kijken we weer vooruit. Maar ik kan gelukkig nog lopen, al zijn het even geen kilometers en vaak gaan zitten en rusten.
Maar, al met al hebben we een fantastische tijd gehad, veel beleefd en genoten!!!
En dromen komen niet altijd meteen uit.
Er kwam de vraag, waarom we niet eerder meer gerust hadden. Tja,daar zijn verschillende redenen voor. We hebben eerder al,weken lang, aan een stuk gelopen zonder problemen. Het lopen ging goed. En ging het een keertje wat minder, dan liep je verder omdat je het volgende adres al geboekt had. En verder wil je een rustdag inlassen als er ergens in een plaats iets te doen is. Maar goed, het is gebeurd, en het is leergeld voor een volgende keer.
In ieder geval bedankt voor de vele hartverwarmende reacties. Dat doet heel goed.
De reisverzekering kon niets voor ons betekenen, want we hadden geen terugreis geboekt. Anders had die geannuleerd moeten worden en moest er vervangend vervoer geregeld worden. Maar wij konden geen terugreis boeken, want we wisten niet of, en wanneer we in Santiago aan zouden komen. Ingewikkeld, maar het zal wel kloppen.
We hebben dus gisteren zitten te googelen en kwamen tot de conclusie, dat vliegen geen optie was i.v.m. de ligging en de financiën. Met Ryanair kon je naar Weeze, maar wel eerst overstappen in Birmingham en dan nog extra betalen voor onze bagage. Dat kostte minimaal €500 pp.
Tweede mogelijkheid was de trein, maar dat is ook een risico i.v.m. de stakingen.
Derde optie was Flixbus. Deze brengt ons van Limoges naar Maastricht. Daar kunnen we dan de trein nemen naar Venlo. We vertrekken maandagmorgen in Limoges, hebben dan twee uur pauze in Parijs en rijden dan door om na elf uur in Maastricht aan te komen. We kunnen dan nog de trein naar Venlo nemen.
Vanmiddag breng mevrouw Rathier, de eigenares van de bungalow waar we vannacht geslapen hebben, ons naar de trein, drie kilometer verder.
We hebben namelijk voor twee nachten een hotel in Limoges geboekt, dicht bij het station en de opstapplaats van de bus. De Flixbus rijdt niet op zondag. Dan kunnen we ons voorbereiden op een heel lange busreis.
De bungalow waar we vannacht geslapen hebben, ligt aan het einde van een klein gehucht, l'Eperon. Er is zelfs geen straatnaam. Maar mevrouw Rathier heeft een sms'je gestuurd, hoe we er moesten komen. Het was erg duidelijk.
Ze woont zelf enkele kilometers verder en verhuurt het huis aan pelgrims en zo te zien logeren de kinderen en kleinkinderen hier vaker. Er is zelfs een zwembad achter het huis. En het huis is picobello in orde. Ik zou er zo willen wonen, als het niet zo afgelegen en ver was.
Mevrouw is, zoals alle "acceuil de pelerines " erg vriendelijk en gastvrij. Ze is gepensioneerd apotheker als ik het goed begrepen heb. Ze was de hele middag bezig om jam te maken. Daar had ze een elektrisch apparaat voor. Daar deed ze het fruit in en startte het apparaat dat een geluid van een mixer maakte om het fruit klein te maken. Na een tijdje was de jam klaar en hoefde ze het spul alleen nog in potjes te doen. Hier wordt veel jam zelf gemaakt, maar dit apparaat was echt heel nieuw voor mij.
Daarna heeft ze het eten voor ons klaargemaakt. Ze vertelde dat de derde pelgrim zich had afgemeld. We konden verder doen en laten wat we wilden. Ze ging nog even naar de buren.
De deuren stonden open, de auto stond met open klep op de oprit, de sleutels van auto en deuren op de voordeur....
Dat kan dus hier op het platteland blijkbaar. Om een uur of negen was ze terug en ging ze naar huis.
Om acht uur vanmorgen zou ze terugkomen om de jam enz. op te ruimen. Ons ontbijt had ze al klaargezet .
Maar het was al half tien toen ze kwam. We maakten ons al ongerust.
Juliet, waar we gisteren vertrokken zijn, belde nog op, hoe het gegaan. Wat een schat. En als we volgend jaar verder zouden lopen, moesten we zeker bij haar langs komen.
Mevrouw Rathier brengt ons om om twaalf uur naar Saint Astier, waar we om kwart voor twee de trein hebben. Maar ze moet zelf eerder weg. In Saint Astier is er weer een lelijke eenden-dag. Kaasje voor Wim. Verder is het een levendig stadje. We maken nog een foto bij het zuidelijkste punt waar we gekomen zijn, waar een teken staat van het pelgrimspad naar Santiago. Een belangrijk moment om afscheid te nemen van onze voetreis.
Om drie uur zijn we in Limoges, waar we het hotel al zien liggen. Ziet er netjes uit. Even kijken hoe het met de bus is. Deze stopt 100 meter van het hotel, dus gunstiger kun je het niet hebben.
Als we nog even de stad in willen, begint het te gieten en te onweren. Gelukkig zijn de winkels nog open. Er is ook een dansfestival bezig, maar dat wordt afgeblazen omdat er geen toeschouwers zijn. Jammer.
Zo zijn we weer een dag goed doorgekomen op een andere manier als de bedoeling was. Gelukkig hebben we geen last gehad van verveling of dat we depri zijn geworden.
De eindstand blijft dus staan op 1193 kilometer.
Groetjes, Wim en Tilly
Enne...die méringes vindt Henk ook veel te zoet, maar aangezien ik een zoetekauw ben, zijn ze aan mij wel besteed.
Bij de busreis zie je alles in omgekeerde volgorde nog eens langskomen. Als je ziet hoe lang dat duurt, zijn jullie vast ook onder de indruk van de afstand die jullie hebben afgelegd.
Wat jullie gepresteerd hebben doen we jullie niet na.
We zijn trots op jullie.
Liefs Wim en Els
Maar vergeet niet dat jullie al een geweldige prestatie hebben geleverd!
Met alle zorgen van de laatste twee weken mag je best stellen dat Perigueux jullie Santiago van 2016 is!
En wie weet halen jullie in de toekomst het echte Santiago nog een keer!!
Heb een goede terugreis!
Groetjes uit Velp en we houden contact!
Tom.
veel gezien wens jullie een fijne thuis komst
groetjes Mia
En toch wat een prestatie!
Fijne thuiskomst.
Groetjes Yvonne
En om de spreukenlijst van de eerste reactie aan te vullen: 'nieuwe ronden, nieuwe dubbeltjes, waag een kans en win een prijs'. Dat is de voortzetting van de reis op een ander moment. Ik ben er van overtuigd dat dat er van gaat komen. Maar eerst dat been weer op peil brengen, lekker relaxen en ook hier niet meteen weer alle routinewerk gaan beginnen. Nog lekker rustig aan doen om weer 'te wennen.' Voor jullie prestatie, en dan bedoel ik niet alleen het lopen, maar ook het omgaan met de tegenslag en de pijn, nogmaals petje af!
Marion
Tot ziens, Gr. Ine en Jan
Hiervoor ga je niet om halverwege terug te moeten! Wat een teleurstelling, maar tel al het positieve van de ervaringen maar op en dan kom je denk ik tot iets heel moois !?? Een goede terugreis en een andere keer kunnen jullie misschien op het huidige eindpunt alsnog de draad oppakken om de reis echt af te maken ??
Alle goeds en tot ziens !!
Sraar en Cora
Goede reis.
Met gemengde gevoelens zullen jullie morgen terug komen.
In ieder geval wensen wij jullie een goede busreis.
Groeten en tot ziens. Jan en Marida
een goede terugreis en ik denk dat
jullie met veel mooie herinneringen thuis komen!
Groetjes Anneke
Jammer dat jullie avontuur nu eindigt. Maar een goede terugreis en geniet nog van de mooie dingen die jullie nog tegenkomen. En dan morgen lekker slapen in eigen bedje. Succes.
Fred en Truus.
Ik moet bekennen niet alles steeds te lezen dus kwam ik ergens terecht in sores om een been... toen alles teruggelezen om het te kunnen snappen. En nu zitten jullie al op de weg terug of misschien zelfs al thuis. Tja, zo kan het gaan. Ik vond het al zo super al die tijd, je kon er bijna op wachten dat er een kink in de kabel zou komen. Die beestachtige Pyreneeën moeten jullie volgend jaar maar doen als jullie weer fris en fruitig zijn!
Maar alle lof voor de 1200 kilometers, de boeiende ontmoetingen, de genoten natuur en cultuur, enzovoort. Dát pakken ze jullie niet meer af.
Chapeau! zouden de Fransen zeggen.
Het is natuurlijk jammer maar jullie zijn toch al een heel eind op weg gekomen en hoeveel mensen doen het niet in 2, 3 of 4 jaren. Afgelopen week hebben wij nog een stuk van het Pieterpad gelopen (15 km) en toen dacht ik nog tjeehj, Compostella ik moet er niet aan denken. dus heel veel bewondering voor jullie en het volgend jaar gewoon weer verder.
Groeten Henny en May
Jammer dat de reis zo onverwacht ophoudt voor jullie. Maar het is fantastisch wat jullie gepresteerd hebben!! Chapeau! Goede terugreis en tot in Venlo!! Liefs,
Op de valreep nog even een reactie van ons tweetjes,een beetje laat vanwege ons familieweekendje in Twente.
Uiteraard vinden wij het ook hartstikke sneu voor jullie dat jullie Santiago dit jaar niet gaan halen. Logisch dat jullie daar behoorlijk van balen!!!
Maar............. jullie hebben wel 1193 km. gelopen, heel veel nieuwe ervaringen opgedaan, heel veel interessante mensen ontmoet, heel veel leuke reacties gekregen, heel veel mooie dingen gezien en samen heel veel moeilijkheden en tegenslagen overwonnen!!! Dus een hele grote pluim voor jullie tweetjes!!!
We zijn er van overtuigd dat jullie Santiago ooit gaan halen, op welke manier dan ook!
Maar nu eerst terug naar Venlo en thuis alles rustig gaan verwerken. En natuurlijk zorgen dat de klachten op een adequate manier behandeld worden!
Goede reis en tot gauw!!!
frustrerend, jammer ....... maar Goethe zei het al : , wer immer strebend sich bemüht, den werden wir erlösen ' !
Een goede terugreis wensen we jullie.
Jan en Til
Beste Tilly en wim .
Wat zijn jullie toch moedige mensen om zon trip te maken wij zouden het niet nadoen. W
Wij vinden het echt goed van jullie wat verveelend dat je zo pijn hebt . Maar het is een go3d en verstandig besluit wat jullie gedaan hebben. Wij zullen nog bellen we blijven contact houden
Gr en heel veel sterkte Een goede thuiskomst.Martha en Frans.
este Tilly en Wim