Dag 64 van Limoges naar Venlo
31 mei 2016 - Venlo, Nederland
Hallo allemaal,
Vannacht slecht geslapen. Waarschijnlijk bang om me te verslapen. Om 8.20 vertrekt de bus. Deze is er een minuut of tien van te voren en er stapten ongeveer 10 personen in. Kaartjes zijn niet nodig, alleen QR-codes.
De chauffeur doet een beetje moeilijk als we de wheelie in de bagageruimte willen zetten. Maar als Wim de stangen er van af haalt (waardoor hij een beetje korter is) mag de wheelie toch mee. Anders hadden we een probleem gehad. Als we Limoges verlaten, begint het te regenen. Tot Parijs blijft het weer afwisselend. Hard of zacht regenen. In Chateauroux hebben we een stop van een half uur tot half elf. Dan stappen er weer een paar mensen in. In totaal stopt hij een keer of vier, maar de andere keren is het alleen om mensen te laten in-of uitstappen.
Er zijn op een gegeven ogenblik toch wel een man of 25 in de bus.
De bus op zich is comfortabel en je hebt meer beenruimte dan in het vliegtuig. Alleen duurt het wat langer.
Om 14.38 uur, 8 minuten later dan gepland kwamen we in Parijs aan bij Porte Maillot. Vind ik heel netjes gereden voor zo' n afstand met slecht weer. In Parijs is het goed druk. Je merkt hier nog niet zo veel van brandstoftekort door de blokkades en stakingen.
Hier moeten we tot half vijf wachten, tot de bus naar Maastricht vertrekt. Het is hier een overstappunten voor lange busreizen. Helaas zijn er niet zo veel voorzieningen. Er is een afdak waar we met met zijn allen onder kunnen staan. Er is een snackbar, waar je wat te drinken kunt krijgen en een hotdog. De ingeslagen voedselvoorraad moet natuurlijk ook genuttigd worden.
Gelukkig mogen we om vier uur al in de bus stappen. Onze bus rijdt via Brussel en Luik naar Maastricht.
Het weer blijft hetzelfde. Regen. De ruitenwissers raken overbelast als het zo door gaat!
Het is om een uur of half negen in Limoges begonnen en uiteindelijk om een uur of elf hield het op toen we in de buurt van Maastricht kwamen.
Uiteindelijk waren we daar ook tien minuten later dan gepland. Met dit weer is daar niets van te zeggen.
Aan de achterkant van het station stopte de bus en mocht iedereen verder op eigen gelegenheid de reis afmaken. Tot onze verrassing stonden daar Diny en Jan, Nellie en Harrie en een vriendin van Diny, Willemien en haar man Jean ons op te wachten om ons te verwelkomen in Nederland. Hartverwarmend!
We hadden nog een half uurtje de tijd om even bij te praten, eer de trein vertrok. In de trein nog met Ans gebeld, nadat ze me ge-sms-ed had.
In Venlo stond Nicole te popelen om ons te begroeten en ons naar huis te brengen.
Daar stonden verschillende boeketten bloemen en kaarten om ons te verwelkomen. Heel erg leuk en uiteraard iedereen HARTELIJK BEDANKT hier voor. Dat doet je erg goed.
Het slapen in ons eigen bed hoort ook bij het thuiskomen.
Dat was geen probleem, al had ik het wel verwacht, omdat je oververmoeid bent.
Nu alles weer opruimen, boodschappen doen en dan gaat het gewone leven weer beginnen. Maar eerst nog nagenieten en met iedereen bijpraten.
Morgenvroeg een afspraak bij de fysio, om alles te evalueren en te bekijken wat er precies aan de hand is met mijn bovenbeen.
Ik kan gelukkig wel gewoon lopen, maar rustig aan, en kleine stukjes. Dus dat valt wel mee. Maar echt kilometers lopen, daar moeten we nog maar even mee wachten. Gelukkig kunnen we hier wel fietsen.
Alles bij elkaar hebben Wim en ik een geweldige tijd gehad. Veel gezien, meegemaakt, maar vooral genoten.
We voelen ons heel rijk, zoals we al vaker hebben gezegd, dat we dit samen hebben kunnen doen, geestelijk en financieel. Dat het niet helemaal gelukt is, is gewoon jammer, maar deze ervaringen nemen ze ons niet af.
Wanneer we verder gaan, weten we niet. Het belangrijkste is, dat mijn been weer " de oude" wordt en dan zien we wel verder.
Wij willen jullie in ieder geval bedanken voor jullie aandacht en hopen dat jullie er snel aan wennen, om geen mailtjes van ons te krijgen. We waren graag nog langer doorgegaan, maar het is nu eenmaal zo.
Ik wil jullie wel nog even laten weten, dat het moeilijkste moment was, om de beslissing te nemen om te stoppen. Maar toen de beslissing genomen was, was ik toch wel opgelucht. Op die beslissing hebben we van jullie ook heel veel ondersteunende reacties gehad.
Toen we thuis kwamen hadden we "gezinsuitbreiding": op ons balkon had een houtduif een nest gebouwd. Ze zit nu met haar jongen zeer riant en droog i.p.v. aan de overkant in een boom. Hopelijk storen we niet te veel en mogen we blijven.
Groetjes, en tot een volgende keer, we weten alleen nog niet wanneer!!!
Wim en Tilly
.
Jammer dat het zo gelopen is, maar jullie hebben een pracht ervaring gehad en geniet daarvan. Een volgende keer vertrekken vanuit Limoges!
Heel veel beterschap Tilly en geneet waer van Venlo
Annemie en Joep
Jammer voor jullie, dat het zo moest zijn. Maar jullie zijn in ieder geval weer een ervaring rijker.
Ik heb in ieder geval genoten van alle verhalen.
Als troost weer eens in je eigen bed slapen, helpt de teleurstelling van jullie (verstandige) beslissing verwerken. Geniet van de mooie herinneringen en laat de blessure hier goed genezen.
groetjes van Annie en Emile
Ik heb jullie al via de "gewone mail" een welkom-thuis" bericht gestuurd, maar doe het natuurlijk graag nog een keertje op deze manier, omdat dit het laatste mailtje is op deze wijze!
Hartverwarmende reacties bij jullie thuiskomst; dat zal jullie heel erg goed doen!
Rust goed uit en we houden contact!
Veel groetjes uit Velp,
Tom.
Een heel hartelijk welkom thuis. Het is jammer voor jullie dat jullie deze tocht
hebben moeten afbreken, maar wat jullie meegemaakt hebben op de wandelingen
is al geweldig. Wij hebben meegenoten en bijna alles gevolgd. Tilly bedankt voor de mooie verhalen en misschien volgend jaar meer als alles met je been weer goed gaat.
Rust nu maar goed uit en dan maken we nog wel weer een afspraak. veel groeten, Jan en Marida
Hadden wij ook wel willen doen om jullie te verwelkomen maar we moesten beide vroeg op om te werken. Fijn dat jullie goed zijn thuis gekomen, wel jammer dat t zo gelopen is maar ja. Wij nemen deze week als jullie iets zijn uitgerust contact op, we zullen jullie verhalen zeker missen. Gr. Fred en Truus.
Hopelijk snel tot ziens
Liefs Wim en Els
Oost west thuis best.
Welkom thuis, als je donderdag gaat bridgen dan krijg je een knuffel van mij.
Ik heb genoten van je verslagen iedere dag.
groetjes Gerrie
Welkom thuis en geniet lekker na van al jullie indrukken die opgedaan zijn tijdens het lopen.
gr Elly
Welkom thuis en tot gauw.
Liefs Nena
Mijn reis gaat verder en verder. Ik vermoed dat ik woensdag of donderdag de Pyreneeën overga! Onvoorstelbaar! Mijn knie houdt zich redelijk goed, zelfs met afstanden van 30km:)!
Ik hoop, dat jullie de camino voort mogen zetten! Ultreia!!
Groeten Wouter
Al is het niet helemaal gelukt jullie hebben ut toch ff gedaan wat een mooie reis en avontuur .Blij te horen dat jullie weer thuis in Venlo zijn Beterschap met je been en take it easy tot snel wederzien bij eetpunt.
Groetjes Martina